Перст—Пёс 470 чалавек у будучыне; пэрспэктмва, пэрспэктыўны; празор. Простая ў празоры прасада. (Лужкі Дзісенск. п.). ПЕРСТ м. пялец, пяльчык, пал/ох, пальцы, пальцаваты, пальчясты; пальчятк!, рукавіцы з пальцамі. ПЕРСТЕНЬ м. пурсьцень, пярсьц#нак, нярсь ц#нік, пярсьц£нчык. ПЕРЧАТКИ ж. пальчаткі, рукав/чкі. ПЕРТУРБАЦІЯ ж. лай,. непакой. ПЕРУН м. міт. 3 усіх славянскіх народаў найжывейшая памяць аб Пяруну захавалася у Крывічоў. Паводле народнага апісаньня—гэта высокі, плячысты галавач з доўгімі валасамі, чорнымі вачамі i залатой барадой; у левай руцэ ў яго лук, ў правай сграла; езьдзіць ён па небе ў залатой павозцы i пускае агністыя стрэлы. Слова пярун сягае ў праарыйскую эпоху: паміж іншымі эпітэтамі Індры было parjanya, parganya,— грамавая хмара, ад караня prg (=prć)— разсяваць, акрапляць, пырскаць. Пярун; пяруном, хутка, пасьпешна, скора. ПЕСИМИСТ м. лац. чалавек якому здаецца што ўсё ідзе на сьпеце да горшага, які ва ўсім бачыць толькі зло, які на ўсё ўзіраецца панура.: ПЕСОК м. пясок, пясчына, пясчь/нка, пяск/, пяскавяты, пясочны, пясчь/сты, пясчянка. ПЕСТИК м. пладнік, тая часьць кветкі якаяў запладняецца i далей творыць завязь i плод; таўкячык. ПЕСТРЫЙ, рабы; перапялусы, пярзсты, стрыкдты. Стрыкатая курыца. ПЁСТРО, стрыклта, стрыклціста, стрыкяцень кі, стрыкаціна, стрыкяціць. Не багата бы бліс куна i стрыката. ПЕСТРЪТЬ, пярэсьціць, стрыцгць. ПЬСТ м. таўкдч, таўклчык, таўчы. ПЁС м. сабяка, сабдчка, сабачзц, сабяцкі, caбяцы, сабачэць. Сабака, ўзрослы сабачы самец