Бледный—Боговдохнон. жывецтва; ў першым значэньні: блукяць, блудз/ць; блудн/к, мейсца дзе блудзяць, дзе блудныя дарогі. У другім значэньні: блудзень, блудніца, блудадзгиства. БЛЪ ДНЫ Й, бледны, блуднуць, бледнал/кі; мярцьвяністы. БЛЪ ДНО*АЛЫ Й, чырвоністы. Б Л Ъ Д Н О -ГО Л У Б О Й, блакіц/сты. БЛ Ъ Д Н О -ЗЕЛ ЕН Ы Й, зеленявы. БЛЮ СТИ кого, иипо, сцерагчь/, надзіряць, заховываць. БЛ Ю СТ И Т ЕЛ Ь м. надзорнік, захоўнік. Б Л Ю Д О ср. вялікая плосмая міса: паўм/сак, тал о н а, глятка, цынятка, гэта апошняе названьне тасуюць калі талерка бывае цыновая. БЛ Ю Д О ср. ежа падаваная па стол: стрява. Абед з пгрох страў. БЛ Ю Д ЕЧКО, падстаўка пад шклянку ці чашку: сподак, сподачак, тайстэрка. Б Л Ю Д О Л И З м. місал/з, місал/зьнік. БОБОВИДНЫ Й, бабчасты. БО ГАД Ъ Л ЬН Я ж. прытулак для старых i калек; шпітяль, убожніца. Б О ГА Т СТ В О ср. багяцьце, багяцтва. Б ага цт в а пушыць, а убожства сушыць. Конь бяз уздэчкі, а б а г а ц ь ц я бяз розу му. Б а г я та— многа,засобна. Багяч, эпітэт агня, Б а г а т и р, багаты чалавек. Багяты, б а г а ч э й засобны, ўсяго маючы. Багатка расьпіна называная пе расійску—одуванчик. БО ГАТЫ РЬ м. татар, баечны сілач, пабіваючый адным махам многа ворагаў i розный дзіватворы: волат, харобр, палянуц, магут. БО Г м. Бог. Божанька, Божухна. БОГИНЯ ж. баг/ня, багавіца, богаўка. БО ГО Б О Я ЗН ЕН Н О СТ Ь, богабойнасьць. БО ГО БО Я ЗЛ И ВИ, богабойны. Б О ГО В Д О ХН О ВЕН Н Ы Й, натхнунны
Дадатковыя словы
багіня, бл^днуць, блакіцісты, бледналікі, блудадзгйства, блудзіць, блуднік, місаліз, місалізьнік, натхн^нны, палян^ц, паўмісак, сцерагчьі
5 👁