Бледный—Боговдохнон. жывецтва; ў першым значэньні: блукяць, блудз/ць; блудн/к, мейсца дзе блудзяць, дзе блудныя дарогі. У другім значэньні: блудзень, блудніца, блудадзгиства. БЛЪДНЫЙ, бледны, блуднуць, бледнал/кі; мярцьвяністы. БЛЪДНО*АЛЫЙ, чырвоністы. БЛЪДНО -ГОЛУБОЙ, блакіц/сты. БЛЪДНО -ЗЕЛЕНЫЙ, зеленявы. БЛЮСТИ кого, иипо, сцерагчь/, надзіряць, заховываць. БЛЮСТИТЕЛЬ м. надзорнік, захоўнік. БЛЮДО ср. вялікая плосмая міса: паўм/сак, тал о н а, глятка, цынятка, гэта апошняе названьне тасуюць калі талерка бывае цыновая. БЛЮДО ср. ежа падаваная па стол: стрява. Абед з пгрох страў. БЛЮДЕЧКО, падстаўка пад шклянку ці чашку: сподак, сподачак, тайстэрка. БЛЮДОЛИЗ м. місал/з, місал/зьнік. БОБОВИДНЫЙ, бабчасты. БОГАДЪЛЬНЯ ж. прытулак для старых i калек; шпітяль, убожніца. БОГАТСТВО ср. багяцьце, багяцтва. Б ага цт в а пушыць, а убожства сушыць. Конь бяз уздэчкі, а б а г а ц ь ц я бяз розу му. Б а г я та— многа,засобна. Багяч, эпітэт агня, Б а г а т и р, багаты чалавек. Багяты, б а г а ч э й засобны, ўсяго маючы. Багатка расьпіна называная пе расійску—одуванчик. БОГАТЫРЬ м. татар, баечны сілач, пабіваючый адным махам многа ворагаў i розный дзіватворы: волат, харобр, палянуц, магут. БОГ м. Бог. Божанька, Божухна. БОГИНЯ ж. баг/ня, багавіца, богаўка. БОГОБОЯЗНЕННОСТЬ, богабойнасьць. БОГОБОЯЗЛИВИ, богабойны. БОГОВДОХНОВЕННЫЙ, натхнунны