Блее— Блуд 34 БЛЕСТКА, блишачка ўжываная у гафтарскіх работах: бл/шчык. БЛЕСНИТЬ, абдаваць або рлзіць бліскучасьцю; лыш чэць. На гладкаіі паперы цяжка пісаць во лышчыць. Палысьні.тстэркам. Веснавы сьнег лышчыць, ажвачам Оолесна. Лышчэць, палыскаць. БЛИЗЬ чаго, наузол/зь, каля БЛИЖЕ, бліжэй, бліжчзи. БЛИЖН1И, кожды чалавек у стасунку да другога: бл/жні, бл/жак, бліжануц. Усе.іюдзі адзін аднаму 6.1 іж н i я. Люб i б л і ж а к а се ай го, як самое а сябе. Н я зыч б л іж а нц.у сеайму благого. БЛИЗНЕЦ м. блізьняк, блізьнуц, блізьняцкіблізьняты. CJБЛИЗОРУК1И, у каго кароткі ярок, хто бачыць толькі золізка: пан/клівы. БЛИЗОРУКОСТЬ, пан/клівасць, пан/клівіца. БЛИК м. ням. маляр., яркае сьвятло, кладзенае на тыя мейсцы абраза, якія так асьвечаны, што блішчаць: ясвя, ясьвіня, блісд. БЛИН м. блін, блінец, алддак, налусьнік, грыбок, корж, сачэнь, цадавік. Блі ны бываюць пшапічныя, аржаныя, ячныя, гарохавыя, аўсяныя, бульбяныя, прэсныя i кіслыя. На ўсю сквараду печаны, калі бн тоўсгы, носінь агульную назову—блін, калі тоўсты i сухі, з молатай мукі — корж; з пшанічнай мукі на яечнаі'і йенцы i масьле —г p ыбок; ca ўсикай мукі на макавым ui канагіельным малаку—сачэнь; з аўсянога цэду—цэдав/к, цадавб'нь; з пшанічнаіі му кі тонкі блін—налусьнік; дробны я б л i к цы к ру гл е н ь к i я—а л а д к i. БЛОК м. дзьве дрэўлянын лапы паміж якімі ўстаўлена на.восі шпуля з пазам пасярэдзіне; накали, шпульгя, пярасьвур. БЛОХА ж. чужапасны інсэкт: блахд, скг-чка. БЛУД м. слова гэга, са ўсімі выводнымі, мае дваякі сэнс: а) адкланенье ад npocratt дарогі у простым i пераносным значэньні i б)царкоўны i кніжны—у значэньні цялеснага грэху i бязшлюбнага cy