Паяц—Пемза ПАЯЦ м. іт а л ь я н ск кулдыяш, кулдыш (гл. „Гаер"). П Е ГА С м. грэцк. баечны крылаты конь. П ЕД А ГО ГИ К А ж. грэцк. навука аб гадаваньні i выхованьні дзяцей, маладзежы; пэдагогіка. П ЕД А ЛЬ м. лац. касарга, асьвер у рожных машын i музычных прылад, націсканы нагой; понажы. У арганах i у кроснах понажы. П ЕД А НТ м. франц. чалавек да драбніцакуратны; крыпатун, крыпотлівасьць, крыпотлівы, крыптдцца. Часам нельга ня быцъ крыпотлівым: самаменшая неакуратнасьць псуе ўсё. Ён зазвычай крыптаецца ў драбніцах. П ЕД О М ЕТ Р грэцк. прылада да мераньня пройдзенага; хадам?р. П ЕЙ ЗА Ж м. франц., ландшафт нямецк.; малюнак, выгляд мясцовасьці; краўвідзь; спазор. 3 гары аткрываецца прыгожы спазор на раку i лес. У кнізе пададзена краёвідзь вельмі паообная да нашага краю. П ЕЙ ЗА Ж И СТ м. франц. маляр які малюе крайвіды; краівіднік, краі'відны. П ЕК Л ЕВАТЬ жыта, пшаніцу, пітлявлць, niталь, пітлявдны хлеб; пітлявлнікі, блінцы з пітляванай мукі. П ЕЛ ЕН А ж. палоінішча да пакрываньня чаго «каніна да абвіваньня чаго; полка (з „апаволка*, ппавалачываць). 9 П ЕЛ ЕН АТЬ дзяцё, спавівдць, спав/ць. ПЕЛЕРИНКА ж. франц. круглы доўгІ каўнер, поўилашчык; палярынка. П ЕЛ Ь М ЕН Ь, П ЕЛ ЬМ ЕН И еогульск. заварыванае У несьце мяса маленькімі піражкамі; каўдуны, каўлунць/. Найме паходзіць ад назовы трыбуха— ткінозюк". „каўдуки; „каўдунцы*—малыя трыбушкі. Ьеглі авечкі na калінаву масту, ўбачылі агонь,— скочылі ў sady (Загадка: Каўдуны). П ЕМ ЗА ж. ням. наздраватая, кіпрая лява, адмена наздраватага каменя, застыгшай каменнай пены
Дадатковыя словы
каўдукй, каўлунцьі, кра^відзь, краівідны, поўйлашчык, спавіць
3 👁