Благо—Блеснуть БЛАГОТВОРЕН1Е ср. дабрачь/ннасьць. БЛАГОТВОРИТЕЛЬ, дабрачынец. БЛАГОТВОРИТЕЛЬНОСТЬ, дабрачыннасьць. БЛАГОУСМОТРЪШЕ, ласкявасьць. БЛАГОУХАТЬ, дабравохнуць, пяхнуць. БЛАГОУХАТЕЛЬНЫЙ, дабравохны, пахуч ы. БЛАГОУХАНІЕ, дабрапавохнасьць, пах, водар. БЛАГОЧЕСТІЕ ср. богабойнасьць. БЛАГОЧЕСТИВЫЙ, багабойны. БЛАГОЧИН1Е ср. паслухмянасьць, парадах, спакой, добрапаряднасьць. Неколькі парохій пад заіадам старшага сьпятара,— дэканлт. БЛАЖЕННЫЙ,~шчасьл/вы, шчасьл/вец. БЛАЖЕНСТВО ср. шчаснасьць, роскаш, памыснасьць. БЛАЖИТИ, слявіць, высллуляць. БЛАЖНОЙ, недарэка, памяшяны. БЛАНК м., чыстая папера, папера з подпісьсю бяз тэксту: буляг. БЛЕВАТЬ, рмгаць, варацдць, бякаць, вамітаваць. БЛЕКНУТЬ, пазбаўляцца сьвежасьці, жыцьцёвых сокаў: сьвянуць, сьвяны, сьвянець. Пасьвялі краскі. Ш чокі сьвянуць i валасы стрыгуцца. БЛЕНДА ж. горн, рудны блеск: лышчак. БЛЕСТЪТЬ, выдзяляць, або адбіваць яркае сьвятло; блішчэць, лышчэць, палыскавяць, іл ь сь н т ь, зігцуць, сьвігцуць, сьлібуць. Ня ўсё moe золата што бліш чы ць. На сонцы i кал палыскуе. Начышчаныя ліхтары аж лышчаць. Раса аж і л ь с ь н і ц ц а, сьлібіць. Золата не агонь, хоць блішчыць ды не зі гц іц ь. Аганёк с ь в і г н у ў i згас. Але, ось, i пачаў Пярун п а л ы ск а ць (Сержп. cmp. 14). БЛЕСК м., бліск, бліскучасьць, полыск. БЛЕСНУТЬ, бл/снуць, лыснуць, зігнуць, сьвігнуць