Благо—Блеснуть БЛАГОТВОРЕН1Е ср. дабрачь/ннасьць. Б Л А ГО Т В О РИ Т ЕЛ Ь, дабрачынец. БЛ А ГО Т В О РИ Т ЕЛ Ь Н О СТ Ь, дабрачыннасьць. Б Л А ГО У СМ О Т Р Ъ Ш Е, ласкявасьць. Б Л А ГО У Х А Т Ь, дабравохнуць, пяхнуць. БЛ АГО УХАТЕЛ ЬН Ы Й, дабравохны, пахуч ы. Б Л А ГО У Х А Н ІЕ, дабрапавохнасьць, пах, водар. Б Л А ГО Ч ЕСТ ІЕ ср. богабойнасьць. БЛ АГО ЧЕСТИ ВЫ Й, багабойны. БЛАГОЧИН1Е ср. паслухмянасьць, парадах, спакой, добрапаряднасьць. Неколькі парохій пад заіадам старшага сьпятара,— дэканлт. БЛАЖЕННЫЙ,~шчасьл/вы, шчасьл/вец. Б Л А Ж ЕН СТ В О ср. шчаснасьць, роскаш, памыснасьць. БЛАЖ ИТИ, слявіць, высллуляць. БЛ АЖ Н ОЙ, недарэка, памяшяны. БЛАНК м., чыстая папера, папера з подпісьсю бяз тэксту: буляг. БЛ ЕВАТЬ, рмгаць, варацдць, бякаць, вамітаваць. БЛ ЕКН УТЬ, пазбаўляцца сьвежасьці, жыцьцёвых сокаў: сьвянуць, сьвяны, сьвянець. Пасьвялі краскі. Ш чокі сьвянуць i валасы стрыгуцца. БЛ ЕН Д А ж. горн, рудны блеск: лышчак. Б Л ЕСТ Ъ Т Ь, выдзяляць, або адбіваць яркае сьвятло; блішчэць, лышчэць, палыскавяць, іл ь сь н т ь, зігцуць, сьвігцуць, сьлібуць. Ня ўсё moe золата што бліш чы ць. На сонцы i кал палыскуе. Начышчаныя ліхтары аж лышчаць. Раса аж і л ь с ь н і ц ц а, сьлібіць. Золата не агонь, хоць блішчыць ды не зі гц іц ь. Аганёк с ь в і г н у ў i згас. Але, ось, i пачаў Пярун п а л ы ск а ць (Сержп. cmp. 14). Б Л ЕСК м., бліск, бліскучасьць, полыск. Б Л ЕСН УТ Ь, бл/снуць, лыснуць, зігнуць, сьвігнуць
Дадатковыя словы
б^ляг, бліснуць, высллўляць, дабрачьіннасьць, зігц^ць, сьвігц^ць, сьліб^ць, шчасьлівец, шчасьлівы
8 👁