Паллада— Палуба ПАКОСТЬ ж. поскудзь, паскз'дзіць, паскуднік; плюгаўства, плюгавасьць, плюгавіць, плюгаўнік, плюгаўка. Плыгаць, скакаць падобна жабе, поўзаць як вужака. ПАЛЛАДА ж. грэцк. багіня вайны. ПАЛАДИН м. лац. рыцар гонару. ПАЛАНКИН м. драгі, нас/лкі. ПАЛАТА ж. намет, наметка (не намёт); шацір. Аткрыў акно, гляні на двор: на тваім дварэ стащъ ьиацёр навюсенькі, бялюсенькі (Вялікодн. n.). A ў полі, a ў полі татары стаялі, татары стаялі, наметы стаялі (нар. песн. Новагр. n.). ПАЛАЧ м. той хто выпаўняе сьмяротны прысуд; кат; катаваць, біць, зьдзекавацца надобна кату, прыстаўленаму на даўнейшым судзе мукамі дабыць прызнаньне. ПАЛЕВЫЙ франц. колеру саломы, бледнажаўтаваты; палавы палавіць. ПАЛЕНИЦА ж. ук р. пірог, піражок, перап?ча. ПАЛЕОГРАФІЯ ж. часьць архэолёгіі; навука аб старадаўных літарах i спосабах пісаньня; палеографія. ПАЛЕСТИНА ж. жыдоўск. палестына. У перакладзе азначае— бацькаўшчына. ПАЛЕЦ аг. слав, палец, пальцы, пальчаты пальчаткі, рукавіцы c пальцамі. Названьне пальцаў на руках: вялікі або пянцюху сцаказны, сярэдні, пярсьцяк, мезяны. На наглх: вялікі або cm y-. пель i чатыры малыя палюхі. ПАЛЕЯ, летапісь выбраная ca Стара га Закону. ПАЛИСАД* ПАЛИСАДНИК м. франц. тынок агародка з калкоў тычком; штахэтнік; тын, тынок, тынуц, тын/ць. ПАЛИТРА ж. франц. ручная малярская дашчэчка да накладаньня фарбаў. ПАЛКА ж. палка, палкі, палкаваць. Любіць як с абака палку. ПАЛИЦА ж. палка, асабліва закамлістая з булдаВой» пабаўга, побаўка; кіяга