QcfeT'—Отверг 424 ОСЪТИТЬ кагоу аблутаць, ацянуціць. ОСЯЗАНІЕ, ср. чоў ошчупу; ошчуп; дотык. ОСЯЗАТЬ што, ашчупываць,шчупн/; датыкаць, ОСЯЗАЕМОСТЬ, датыкальнасьць, датыкальна. ОТАПЛИВАТЬ печЫу апаляць, ацяпляць. ОТБАВЛЯТЬ што ад чагОу адыймаць. ОТБАРАХТАТЬСЯ ад каго} адбалохтацца, адкараскацца. ОТБЛАГОДАРИТЬ каму за што; аддзячыць, адпомніць. ОТБЛАГОДЪТЕЛЬСТВОВАТЬ, аддабрадзуіць. ОТБЛЕСК м. вадолесь, водзіг, сполыск. ОТБОЙ, чыннасьць адбіваньня; адбой; ад вал. Ад пакупцоў адбою няма. Адвал вадаплава ад берагу. ОТБОЛЪТЬ, кончыць хварэць; адхварэць. ОТБОРНЫЙ, выбраны; адборны, адбор. ОТБОЯРИТЬСЯ ад каго, адкараскацца. ОТБРАНКА, спалайка, лаяць. ОТБРАСЫВАТЬ камень, адкідаць, адк/длівы. ОТБРОСЫ мн. адк/дзьдзя, адпадкі. ОТБРОСНЫЙ, адкідны, адк/дак. ОТБРИВАТЬ, адгаліваць, адгал/ць. ОТБРЯКАТЬ, адоразгаць. ОТБУЧИТЬ, аджлукціць, жлукціць. ОТБЪЖАТЬ кудьіу адбугчы, адбуглы. ОТБЪСИТЬСЯ, атшалуць. ОТВАЖИВАТЬ каго, аднаджываць, аднадзіць, аднадка. Легка прынадзіць, ня лёгка аднадзіць. Аднадзілася сьвіня у гарох хадзіць. Кус панаднЫу ды кій аднадны. ОТВАР чагОу адвар, адварываць. ОТВЕРГАТЬ што, адрыняць, адрынуты, адрынаньне; адкідаць, адк/нуты, адкіданьне. Н е ад