Омерз—Опальч ОМЕРЗИТЕЛЬНЫЙ, аг/длівы; абрыдлівы, OMMOPOK м. амарока OMOBEHIE cp. абмыцьцё. ОМРАЧАТЬ што, зацямняць, зацяняць; амарочываць, ахмарлць, ацьмяваць. ОМРАЧАТЬСЯ, хмярыцца, ацямняць. Ноч ацямніЛа зямлю. Ведамка гэта амарочыла яго. Н еба ахмарылася, зыхмарылася. ОМУТ м. яма пад вадой у рацэ ці возеры; в/р, амут. У ціхім віры чэрці плодзяцца. У халодным у вірочку, Ўтапіў, дочку. (Гомель. P, 8-9. 178). ОНЕМЪТЬ, анямуць, аням?лы; ацурпнуць. Прыседжаная нага ацерпла. Ацерплі ад сьцюжы пальцы. Анямеўу ябязмоаіў навекі. ОНУЧА м. ануча, анучына, анучы; анучнік, рызьнік, хто скупляе старое рызьзё. ОН м. заімак; ён, яго, ягоны; яна, яно. о н ъ м и ть каго, аням/ць, анямаласьць. ОПАДАТЬ, ападяць, апядкі. ОПАЗДЫВАТЬ, прыхадзіць, прыбывянь куды пазьней належнага; пазьн/цца, спазьняцца, спознены, спозьненьне. ОПАИВАТЬ каго, апаіваць, апоены. ОПАИВАТЬ, ОПАЯТЬ што, абліць цынай; аблютаваць, алютаваць, алютоўка. Трэба алютаваць дно ў бляшанцы каб не цякла. ОПАЛЗЫВАТЬ, апаўздць, апаўзаньне, апоўзьліва, апоўзьлік, апаўзгнь. ОПАЛУБИТЬ човен, апакрь/ць, астрап/ць. ОПАЛ м. цэнны камень; апаль, апалувы. ОПАЛЫВАТЬ белар. лехі; апдлываць, апалоць. піліва. ОПАЛА, гнёў, няміласьць зьверхніка; кара, гнеў, ОПАЛЬЧИВЫЙ, запальчивы, які хутка згараецца гневам