Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік (1924). В. Ю. Ластоўскі

 ◀  / 846  ▶ 
Омерз—Опальч О М ЕРЗИ Т ЕЛ ЬН Ы Й, аг/длівы; абрыдлівы, O M M O PO K м. амарока O M O B EH IE cp. абмыцьцё. О М РАЧ АТЬ што, зацямняць, зацяняць; амарочываць, ахмарлць, ацьмяваць. О М РАЧ АТЬСЯ, хмярыцца, ацямняць. Ноч ацямніЛа зямлю. Ведамка гэта амарочыла яго. Н еба ахмарылася, зыхмарылася. О М УТ м. яма пад вадой у рацэ ці возеры; в/р, амут. У ціхім віры чэрці плодзяцца. У халодным у вірочку, Ўтапіў, дочку. (Гомель. P, 8-9. 178). О Н ЕМ Ъ Т Ь, анямуць, аням?лы; ацурпнуць. Прыседжаная нага ацерпла. Ацерплі ад сьцюжы пальцы. Анямеўу ябязмоаіў навекі. О Н УЧ А м. ануча, анучына, анучы; анучнік, рызьнік, хто скупляе старое рызьзё. ОН м. заімак; ён, яго, ягоны; яна, яно. о н ъ м и ть каго, аням/ць, анямаласьць. О П А Д А Т Ь, ападяць, апядкі. О П А ЗД Ы В А Т Ь, прыхадзіць, прыбывянь куды пазьней належнага; пазьн/цца, спазьняцца, спознены, спозьненьне. О П АИ ВАТЬ каго, апаіваць, апоены. ОП АИ ВАТЬ, О П АЯ ТЬ што, абліць цынай; аблютаваць, алютаваць, алютоўка. Трэба алютаваць дно ў бляшанцы каб не цякла. О П А Л ЗЫ В А Т Ь, апаўздць, апаўзаньне, апоўзьліва, апоўзьлік, апаўзгнь. О П АЛ УБИ ТЬ човен, апакрь/ць, астрап/ць. ОПАЛ м. цэнны камень; апаль, апалувы. О П АЛ Ы ВАТЬ белар. лехі; апдлываць, апалоць. піліва. О П АЛ А, гнёў, няміласьць зьверхніка; кара, гнеў, ОПАЛЬЧИВЫ Й, запальчивы, які хутка згараецца гневам
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

агідлівы, аням^ць, аняміць, апакрьіць, апал^вы, астрапіць, ац^рпнуць, опальчйвы, пазьніцца
4 👁
 ◀  / 846  ▶