Облает—Обманка 390 ОБЛАСТИТЬ новей, апакляваўшы абіць яго драніцамі; ашчыцщь. ОБЛАСТЬ шырокая ўлада 1 моц; абляда; край пад асобнай ўладой: зямля, абвод; штоколе іы агульнае у рэчавістым ці духовым быце; дзудзіна. Усё' што знаходзіцца па-за дзедзінай розуму, яму недаступна. ОБЛАТКА лісьцік з прэснага цвета; аплдтак. ОБЛАЧАТЬ каго, апраняць, вопратка. ОБЛЕДЕНЪТЬ, пакрыцца лёдам; аблядавуць. ОБЛЕКАТЬ, ОБЛЕЧЬ каго, turno: пакрывдць; абалачываць, абалочыны, абалоча, абалос/на. ОБЛЕПЕТЫВАТЬ, аблапошываць. ОБЛЕГЧЕНІЕ ср. польга, польгна, польгаваць. ОБЛИГАЦ1Я ж, лай,. пазычковы білет. ОБЛИЧАТЬ каго він/ць, выкрывдць, высьвят. ляць. ОБЛИЧИТЕЛЬНЫЙ, пасту пак, абвіняючы, высьвятляюЧы. ОБЛИЧИТЕЛЬ, абвінаватчык, хто абвінавачуе. ОБЛЕСНИТЬ каго, асьл я тц ь. ОБЛИСТВЕНЪТЬ, аблісцьв?ць. ОБЛИЦОВЫВАТЬ што, акладдць, аздабляць. ОБЛОБЫЗАТЬ каго, пацалаваць. ОБЛУКАВИТЬ каго, абхітркць, абласуцІць. ОБЛУК, ОБЛУЧЕК м. выгіб, грэбень на павозках i санях; грэбень; сяднічок. ОБЛЫЙ, круглавдты. ОБЛЪСЬЕ ср. ўскрай лесу; узлусьсе. ОБЛЪТО прысл. узлуцьце. ОБМАГНИТЬ зялеза, амагнасаваць. ОБМАНЫВАТЬ каго, аш уківаць; лудзіць; звадз/ць. ОБМАНЧЫВЫЙ, злудны, улудны; зводны, ОБМАНКА м. горн., бл/нда