Нравствен— Нюхать 383 духа! розум 1. характар; характар; удача, норау, замашка. НРАВСТВЕННЫЙ, маральны, маральнасьць. НРАВИТЬСЯ каму, падабацца. НУДИТЬ каго чым, прымушаць, прымус. НУЖДА ж. патрэба, патробнасьць; бяда, му с НУЖДАТЬСЯ, патрабаваць, бедаваць. НУЖНЫЙ/ патрэбны. НУЖНО, трэба. Трэба зрабіць, пайсьці, паехаць. НУЛЬ м. лічэбны знак (0)» нуль. нул#вы. НЫНЪ, НЫНЪШШИ, цяпір, цяпурашні. НЪГА ж. стан поўнага здаволеньня, насалодыі мяккі, слабы, кволы, чулы* пункта, кунужлівы, кунгжыцца, кунгжка, кунужывы; кволь, кволасьць, кволкі, кв?ліцца, квял/ось, квялюта; пяшчота, п?сьціць, пістлівы. Квеліцца у пасьцелі да поўдня. Любіць mo i квчліць жонку. Пясгпунок, мамчыну квялюта, квялюсь Кунежлівы хлапец, зара да баб прикунежыцца. Матру нка у мамкі ну нега была, Ия відзела зоранькі сьвітавой, Ия пула пятухоў пяючы. (Вітабш. Ш эйн. I ч. 2, с. 30). НЪДРО ср. нутро, унутраны. НЪК1И, нейкІ.. Нейкі чалавек прышоў. Нейкі час у нас спакойна было. Нейкі жаль агарнуў. НЪМОЙ, які ад роду пазбаулены мовы* няіуш, нг.ма, мядаць, н масьць, нямота* н?мань, глуш, глухая старана. Иемань лясная. Зайшоў у глуш у немань. Анямелі, анемлі ручкі мае ад работанькі (галасьба). Анемлі людзі з трывогі. НЪТ, няма, німа. НЪЧТО, нешгг. Иешта чуў} бачыу, меў. НЮНИ ж, мн. сьл'НЬКі. НЮХАТЬ, н/охаць, вохшыць