M tx — Набат мъх м. зьвирыная скура зьнятая з поўсьцю; кажух, кажушны, кажуш нік— ніца. МЪШОК м. мех, мяшок, мяшочак, мяшэчны, мяхавдты. МЪШАТЬ, зьмешываць; мяшдць, мяшацца, мяшан/на, мяшдньне, мяшднец. МЪШКАТЬ дзе, чым; быць дзе доўга, не спяшацца; бдрыць, блрыцца; марудзіць, маруда, маруднасьць, марудзтва. Гэй, не Оарыце, хут ка дарыце.П аехаў у да рожку забарыўся, прыехаў з дарожкі—не жсніўся. (Р. 8-9. 131). МЪЩАНИН м. бел. мяшчонін; мяшчунс, жы хары места. о МЯГК1И, ня цьворды, ня пругкі; мякк/, мякаць; мякіш, мякатнік, мякацьцу, мякніца, мякша, мякнуць, мякчыць, мяклы. МЯКИНА, дробныя, мяккія часьці коласа; мяк/на, мяк/ннік; адмены мякіны: пялюха (няйіілеза,аа— нилюха), лялётка (аўсяная дробная мякіна; Смаленск.), пяльга, палова. МЯСО ж. мяса, мяс/сты. МЯСНИК м. хто та рагу е мясам; зарубяч. МЯТЕЖ, бунт, бунтяр; мутдр. МЯТЬ lutno, ком кадь, комсіць; клычыдь; гдтліць. МЯУКАТЬ, курняукаць. МЯЧЬ м. пругкі клубік да гуаяньня; шпуляк, шпульгдк; кочаўка. н. НААЛКАТЬСЯ, налдкнуцца, нагаладдцца. НАБАВЛЯТЬ што чым. або на uimo; дадавдць, даддць, дадддзены, даддтак, дадатковы. НАБАЛДАШНИК м. аправа на верхнім канцы ляскі; камілка, булдаўка, ручка, клугд.; НАБАТ м. збуда, трывога, заклік кабзь біраўся народ* спалох. Ударылі ў званы на спалох