Меблир—Медл мэбіяваньне, мэблёвы, мэбаль; стоведзь, абастовиіь, абставіць мэблямі; астоўленьне, стоведны, Ставец, ставежына, стоўдзік, ставадзьдзё, стаўдзё, стаўцё, стоведнік; болды, болд, гаворыцца аб стоведзі (мэблях) „разбалтаных", расківаных, малавартых. Гэта-ж аднаго ставадзьдзя вазоў пяць набярэцца. Н і ставінкі ні гаршчынкі-* ў хаце. I, вось, астовілі хату, прыбралі... М ЕБЛ И РО ВАТЬ, мэблявяць; абстаўляць, абастоўленьне, абстанова. М ЕБЛИ РОВАННЫ Й, мэблявяны, абастоўны,'астоўлены. М ЕБЛ И РО В К А, мэблявлньне; абстанова, абастоўленьне. М А ГЕ Р А ж. грэцк. імя аднэй з трох фурый; злая, благая баба; магера. М ЕД А ЛЬ ж. фр. звонкая маната выбітая ў памяць якога здарэньня; гэткі выбітак з вушком, ношаны на грудзёх учасьнікамі здарэньня, або знак дадзены ў нагароду за нешта; мэдяль, мэдялік. М Е Д В Ъ ДЬ м. зьвер Ursus maritimus; м ядзьведзь, мядзьведзька, мядзьведжы. мядзьведзіна, медзьвядз/сж, мядзьведнік. М ЕД ВЯ Н А Я раса, мядовая. М ЕД И Ц И Н А ж. лац. навука, умецтва лечыць; мэдыць/на. М Е Д ІУМ м. лац. пасярэднік; злу'чнік. М ЕД Л И Т Ь, бдвіць, бурыць, мару/дзіць, спавяліваць. Ды паедзь-паедзь, мае дзіцятка, и я баўся\ Гірывязі нявестачку ў атласе. (Орша. Ш. I. ч. 2. с. 65). М ЕД Л ЕН Н О СТ Ь, бурнасьнь, блунасьць, мар_уднасьць, спаволя, спавольна, павольнасьць. Ой зяцю, зяцю Дунаю, Ды па вол i ідзі, не гудзі, (Безе. 38). М ЕД м. агулън. слав, мёд, мядок, мядовы; мядав/к, нернік на мёдзе печаны* мядав/ца, эпітэт
Дадатковыя словы
б^рнасьнь, б^рыць, блўнасьць, злучнік, маруідзіць, медзьвядзісж, мэдыцьіна, мядавік, мядавіца, стовйіь
3 👁