Ледок—Лепетать 302
ЛЕДОКОЛ м. ледалом.
ЛЕДЕНЪТЬ, ледавуць.
ЛЕЖАТЬ агульн. слав, ляжяць, ляжяньне; лягдць, лягди зн. лажыся; ляждчы, ляждк, лужлівы, лужань, лежабок.
ЛЕЗВЕЕ,
ЛЕЗВІЕ, вострыва нажа; лязо, лязовы; лязавяць, вастрыць на рэмяню. о
ЛЕИБ ням. тэрмін да адзппчаньня прыналежнасьці да асобы пануючага: леііб-гвардзія, леііб-гусары, лейб-медык i інш. о
ЛЕЙТЕНАНТ м. ням. другі афіцэрскі чын, роўны капітану.
ЛЕКАЛО ср. вырэзкл для зьнешніх абрысау рэчы; крывая лінейка для крывалінейнага крэсьленьня; пастдтка, пастдк. Вырэж сабе постатку на2І да крэсла з ценкай дашчэчкі. Сталярскія пастакі.
ЛЕКАРЬ м. першая вучоная ступени якую атрымліваюць у Pacii студэнты мэдычнага інсіытуту, другая — док тар мэдыцыны. У нас лекарам называюць ўсякага доктара, які „лечыцьи.
ЛЕКАРСТВО ср. усякае знадабьбе якое служыць да лячэньня; лякярства. Архаічн. i народн зульле.
ЛЕКСИКОН м. слоўнік.
ЛЕКТОР м. фр. той хто чытае лекціі; луктар.
ЛЕЛЕЯТЬ наго, пелягаваць.
ЛЕМЕХ м. сашнік; лумеш, лемяшы.
ЛЕН м. ням. кннзства незалежнае уходзнчае ў слад дзяржавы на вядомых варунках; лен, лунны, луннае права.
ЛЕНТА ж. тасумка; стугя, стужка, стуж ачка, стужкав/сты.
ЛЕН м. расьціна Linum utitatissimum; лён, лянок, лёнчык, ільнь/, ільняны.
ЛЕОПАРД м. зьвер Felis pardus; леапгфд.
ЛЕПЕСТОК м. лісьцік кветкі; п ял ю стрк, пя люстковы.
ЛЕПЕТАТЬ што, гаварыць па дзіцячаму; зю
Дадатковыя словы
з^льле, л^жань, л^жлівы, л^ктар, л^меш, л^ннае, л^нны, ледав^ць, лечыцьй, лягдй, стужкавісты, тас^мка, ільньі
21 👁