Ладонь—Ланцет 298 Л А Д О НЬ jfc. унутрам ная старан а р у к і, якая зь в е р нута „да л о н а ", гр уд зей; далоня, далонны. У нас гавор ы ц ц а: ладкі біць, але гэта не ад далоней пяход зіц ь, а ад „л а д ", тэіуіпо; ладкі вы біваю ць п а д с к о к і, п е сь н і, рэн ы тацію. Л А Д Ь Я ж. вялікая лодка; Лодзь, ладзявы. Л А З А Р ЕТ м. (ад св. Лазара), лячомніца, шпітяль; лазарзт. о Л А ЗЕ Й К А ж. дзірл, мейса для пералазу; пералаз. Л А З У Р Ь, сьветла-сіняя барва; блак/т, блак/тны. Л А ЗУ Т Ч И К м. той хто сочыць, шпігуе; зьвуд, зьвудчык, вызьвс'дчык; асочнік. ЛАЙ сабачы крык, брэх, брохат, брахня; зьвяга, зьвягаць, дзяўкаць. Л АЙ К А, мяккога вы р абу сабач ая ск ур а. Л АК ЕЙ мфр. слугар, паслугач пры стале; стольчы. Л А К И РО В А ТЬ uiino, пакрываць лякам, прыдаваць полыск; лякіравяць, лякіроўнік, лякір. Л А К М У С м. фарба расьцінная якая чырванее ад кіслацяў; лякмус, лякмусовы. Л АК О М Ы Й, л/?сы, ласунок, ласун, лдсік, ласунак, лясаваць: ллкаткі, лякатнік. Л А К О Н И ЗМ, м. кароткі i моцны выслоў; лякан/зм, лякан/чны. Л А К РЫ Ц А ж. расьціна Glicyrthira glabra; люкрэція. Л А М П А ж. ням. лянпа, лянповы, лянпка. Л А М П А С м. ням, шырокая нашыўка другога колеру нанагавіцы; няшытні. Л А Н Д ЫШ м. расьціна Convallaria majalis; красімк; цімьян; тымянка? Л А Н И Т А ж. шчака, скронь. Л А Н Ц ЕТ м. тонкі абастаронна востры ножык; лянцэт
Дадатковыя словы
блакіт, блакітны, вызьвсдчык, зьв^д, зьв^дчык, ляканізм, ляканічны
3 👁