Ладонь—Ланцет 298 ЛАДОНЬ jfc. унутрам ная старан а р у к і, якая зь в е р нута „да л о н а ", гр уд зей; далоня, далонны. У нас гавор ы ц ц а: ладкі біць, але гэта не ад далоней пяход зіц ь, а ад „л а д ", тэіуіпо; ладкі вы біваю ць п а д с к о к і, п е сь н і, рэн ы тацію. ЛАДЬЯ ж. вялікая лодка; Лодзь, ладзявы. ЛАЗАРЕТ м. (ад св. Лазара), лячомніца, шпітяль; лазарзт. о ЛАЗЕЙКА ж. дзірл, мейса для пералазу; пералаз. ЛАЗУРЬ, сьветла-сіняя барва; блак/т, блак/тны. ЛАЗУТЧИК м. той хто сочыць, шпігуе; зьвуд, зьвудчык, вызьвс'дчык; асочнік. ЛАЙ сабачы крык, брэх, брохат, брахня; зьвяга, зьвягаць, дзяўкаць. ЛАЙКА, мяккога вы р абу сабач ая ск ур а. ЛАКЕЙ мфр. слугар, паслугач пры стале; стольчы. ЛАКИРОВАТЬ uiino, пакрываць лякам, прыдаваць полыск; лякіравяць, лякіроўнік, лякір. ЛАКМУС м. фарба расьцінная якая чырванее ад кіслацяў; лякмус, лякмусовы. ЛАКОМЫЙ, л/?сы, ласунок, ласун, лдсік, ласунак, лясаваць: ллкаткі, лякатнік. ЛАКОНИЗМ, м. кароткі i моцны выслоў; лякан/зм, лякан/чны. ЛАКРЫЦА ж. расьціна Glicyrthira glabra; люкрэція. ЛАМПА ж. ням. лянпа, лянповы, лянпка. ЛАМПАС м. ням, шырокая нашыўка другога колеру нанагавіцы; няшытні. ЛАНДЫШ м. расьціна Convallaria majalis; красімк; цімьян; тымянка? ЛАНИТА ж. шчака, скронь. ЛАНЦЕТ м. тонкі абастаронна востры ножык; лянцэт