Крайне— Красота краевед; пачатак i канец чаго—бураг; руб, скряй, скряйны, наўскряй; акряй, акряйны; акряец абрэзак хлеба; ускряй, ускряйны, укряйны; край тканіны—пруг, а калі абшыты, абкіданы ніткай руб. рубуц. КРАЙНЕ приел, скряйна, л/шне, канічна. КРАЙНОСТЬ ж, скряйнасьць, канічнасьць. КРАЮХА ж. абрэзак хлеба ці чаго іншага; акряец, акряйчык, акройчык. КРАЕГРАННЫЙ, наўскряйны, скряйны. КРАЕСТИШ1Е ср. гранавурш. КРАМОЛА ж. бунт, ргкаш, ракошны, ракошнік; замутня, мутяр, муц/ць; нерядзіца; зряда. КРАМПОВАТЬ ням. аб сукне; надаваць яму полыск; грымплявяць, грымплгука, грымпаль. КРАНЮЛОПЯ ж. грэцк. навука аб будове чэрапа, галавы; канелёгія. КРАНЦ м. ням. зьвітыя у падушку старый вяроўкі якія зьвешываюць паўскрай вадаплава каб ён не ўдараўся голым бокам; пухтыр, піхтыры. КРАН м. ням. трубка з папярэчнай затычкай да спусканьня цекляцяў; крант, крянец, крянцік. Крант у самавары заскаруз. КРАНПОДЪЕМНЫЙ, асьвір, асьвгрыць, съверыць, сьв/ран. КРАПИВА ж. расьціна Urtica; краш'ва. Крапіва бывае простая i жыгучка. КРАПЧАТЫЙ, пярэсты, пярэсьціць. Аб масьці курэй кажуць: канаплястая курыца. КРАСОТА ж. прыгожасьць, прыгожы-жая, прыгожства, прыгаждць, прыгажун, прыгажуля, прыгажуха, прыгожліва, прыгожлівасьць; Дайце мне харошага, Дайце мне пригожага! (Р. 8-9 124). гожасьцъ, гожы-жая; гозкасьць, гозкі. Гэты апошнія словы маюць адценак гладкасьці, прыгожасьці i буйнасьці ўзросту; глядкасьць, глядкі-кая; Гладкая деўка; гладкі хлапец; зн. поўиы-ная прыго