Коснить— Которій чыць сябе грамадзянінам ўсяго сьвету. КОСНИТЬ, марудзіць, маруда, маруджаньне, марудлівы. КОСНЪТЬ, быць у адным i тым самым стане; мадз ць, касьцявуц. КОСНОЯЗЫЧНЫЙ, за/клівы, картавы. КОСНУТЬСЯ, ткнуцца, торкнуцца, даткнуцца. КОСОЙ, косы, кас/ць, касавяты. КОСОГЛАЗЫЙ, касавокі, зызавяты, касавуры. КОСОЛАПЫЙ, крываляпы, клышявы. КОСТЕЛ м. каталіцкая сьвятыня; касьц£'л, касьцульны, касьц?льнік. КОСТЕНЕТЬ, касьцяв?ць. Аб руках кажуць: рукі скрэплі, акроплі ад сьцюжы. К О СТ ЕР м. дровы зложаныя ў клетку; груд. Паліць груды, расчышчаць лядо спаляньнем на грудох сучча i карчэўя. КОСТРЮЛЯ ж, рондаль. КОСТЫЛЬ м. кавяля, кавялщь; кавіляць, хадзіць папіраючыся кавёламі. КОСТЬ ж. агульн. слав., косьць, косьці, касьцявь/, касьц/сты, касьціня, костка, костачка, касьцяны, каставяты, касьцянка, касьцявуць, кастыроць, кастыр. Лакцявая косьць—жбіца. К О СТЮМ м. фр. вопратка; камплект вопраткі; асобная тэатраьная, маскарадная вопратка касьц/ом. КОСЯЩАТЫЙ, касодзісты. КОТЕЛ м. кац£'л, кацялок, катльны, катляр. КОТЛОВИНА ж. катл/на, волміна. КО ТЛ ЕТА ж. фр. выбітае i пражанае блінцом мяса; сякянец, сякянцы; катл?т. КОТОМА, КОТОМКА ж. дарожная торба, пляцёнка; зазвычай пляцецца з лык або бяросты i носіцца за пличмц хатолка, тяйстра, кябза, кашолка. КОТОР1Й заімак, каторы, каторае, каторая. Каторы налавек добры, а каторы i благі. Каторая гэта баба. Каторае у цябе дзяцё
Дадатковыя словы
заіклівы, касьц£л, касьцяв^ц, касьцяв^ць, касьцявьі, касьціом, касьцісты, касіць, катл<?т, катліна, кац£л, ц^льны
25 👁