Конвул—Коновалить КОНВУЛЬСІЯ ж. лац. лек. сутарга, сугаржка. КОНГЕСТШ ж. лац. лек. прыліў крыві да якой часьці целя; зяхлакь. КОНГЛОМЕРАТ м. лац. мяшанша. КОНГРЕС м, лац. зъез&. КОНДЕНСАТОР м. лац. прыладада згушчаньня; згустятар, згустыр. КОНДИТЕР м. лац. ц ук ў н ік, цукерніцтва, цукурніца. КОНДИЦ1Я ж. фр. умрва, забавязаньне; гаворыцца аб лекціях вучыцеля у прыватных дамох: У яго ё'сьць кодыціі. выехаў на кондыціі. КОНДРАШКА м. крывавы або нэрвовы параліж; паляруш. Каб це паляруій скруціў. конайтный сьпісак фр. запісі аб паступаньні i здопьнасьцнх; паводчая ведамка. КОНДУКТОР м. лац. правадн/к, павадыр. КОНЕЦ м. агульн. слав, каніц, кончык, канчдр. канчлк, канчд, к'анічны. канцавы, канчдтны. канчдвіна, канчдтка, канчатковы, канчяць, кончыць, канчдльны, канчднш, канчднскі, канцавдты. КОНЕЧНО прысл. ' копчъ, ачкзлечы, ведама. КОНИЧЕСК1Й, кучмавдты. КОНКРЕТНОЕ лац. паняцьце уяўнае, рэчавістае. КОНКУРС м. лац. спабор, спаборніцкі. КОНКУРЕЩЯ ж. лац. спаборчывасьць. КОНКУРЭНТ м. лац. спаборнік, спаборніцкі. КОНОБЬ ж. конаўка, коўш. КОНОВАЛИТЬ, канавдлаваць, канавдл; лягчди, лягчъ/ць..Але, ось, быў у нас лягнай. звалі яго Нічыпарам... бивала падыдзе к жарабцу, пагладзіць яго па азадку,— той i стаіць як укопаны." (Сержпут. 47). Валох, валошыць. 10. Зак