Колыб— Командовать 2?0 КОЛЫБЕЛЬ ж. калмска, калыбка, зь/бка, люлька. Люлька, агульна— пасьцелька дли дзіцяці. Зыбкай называюць калыску павешаную на канцы гібкай жэрдзі, якая „зыбаючыся" калыша. Калыбкай называюць дзіцячае ложачка пастаўленае на палазох, якое кізаючьі у адну i другую старану калышуць. Калыска, назоу дзіцячай люлькі павешанай толькі на зяроўках, бяз зыбкі, у якой калышуць хібаючы у староны. КОЛЫМАГА ж. рыдван. А разбойньк па даризе за/прымаў рыдван. КОЛЫХАТЬ што, калыхаць, гойдаць, зыбаць калыбаць. Калышацца ўсё што прымацаванае зьверху хібаецца ca стараны у старану. Гойдаецца зьверху ўніз i знізу у верх. Зыбаецца кождан рэчь якая мае прымацаваны адзін канец, а другі вольны знаходзіцца пад націскам ціжару иному працівіциа пругкасьць рэчы. КОЛЬЦО ср. мэталічны кружок на палец; пярсь ц£нак, Иефсьцень, пярсьцёнік; персьцень з пя чаткай сыгнзт; персьцень з бліскучым кам5ішкоі»і v аправе. кляйнодзік. Кружок з нустаюй у снредзіне да зм.іііаваньня чаю, абручсж, банька. Прыкладам касу прымацовуюць да касавіла банькай. Есьцъ ў маей Агаткі пярсьцёнк/ Вудуць для канікаў пабкоўкі. (Ш. /. ч. 2, 82). КОЛЬЧАСТЫЙ м. персьцяв/сты, пярсьц/сты КОЛЪНС ад кланіць', сустаў на назе, сустаў або згіб наагул; калина, калунны, каленаваты, к&леністы: у расьць. гуз&ль, гузлаваты; кляга. КОЛ13НОНРЕКЛОННО, поклечкі, поклейкам прыклякаць. КОЛЕНЧАТЫЙ, вузлаваты, гузлаваты. Гузлаваты гічэль, салома. КОЛЧЕДАН м. самародак руды, ком мэталічнай руды; дрысак, дрысга. КОМАНДОВАТЬ чым. нямец. камандаваць кам андзф, камайдзфскі, каманда, камандаш