Каш—Квартет 254 КАШЕЛЬ м. празябная хвароба якая выражаецца сутаржным выдыханьнем; кяшаль, кяшляць, кашлянуць, кдшляньне. Каталь не хвароба, гарбуз не ягада. КАШНЕ нескл. фр. цёплая хуста на шыю; шаЛІК. ' КАШТАН м. дрэва Fagus castanea; каштан. КАЩЕЙ м. міт. эпітэт мужскога уасобленьня сьмерці, цара цемры i падысподнай; таго-ж самага парадку эпітэт што i карачун. У нас вядомы дзенедзе пад найменьнем-эпітэтам— мурат (па аналёгіі з жаночым уасобленьнем— М арва, М ара). Слова кашчэйу каш ча выводнае ад нашага „касьць" бруд гідлсьць i „косьць", мярцьвец, труп, вымаўляюць: касьц.б'й, касть/м, кастб/ш падобна як эпітэт сьмерці: каст уся. КАЮТАЖ. фр? пакойчык, каморка на вадаплаве; у падзьвіньні 'цакойчык-хатка на ганкох i на стругох называюць %яі|ка. КАЯТЬ каго, (хайцъ) ганіць, асуджаць; карьщь. КАЯТЬСЯ, прызнаваць свой праступак; жалець таго што зрабіў; кяяцца, кдяньне. КА0ЕДРА ж. грэцк. падвышэньне з якога гаворяць казаньні ў еьвятынях; выклад іюць навукі ў школах, гавораць прамовы на сабраньних; кдтадра. КВАДРАТ м. роўнастаронны чатырабочнік; квадрят, чатыракугнік. КВАКАЦЬ, крычаць ква-ква, падобна качкам, жабам; квякаць, квактяць. Аб жабах кажуць яшчэ кряхаюць, крзкчуць. КВАРТА ж. мера цеклацяў: адна восьмая часьць вядра нашай муры; квярта. КВАРТАЛ м. лац. чвёрць, чатыракутнік гарадзкіх домоў абмежаны вуліцамі; квартал, агрануц. У другім агранцы за ры нкам, зялёны дом (Байсагола). КВАРТЕТ м. лац. музыка на чатыры галасы аб'о чатыры інструманты: квартет