К а к -К а л ій 244 вым шлякам. Хмары акраіліся золатам. Акраіў рысунак кветным вянком. Абрубі хуст ку каб ня сыпалася. КАК -РАЗ прысл., якраз, акурат. КАК прысл., як. Як там было гэта! А як ты хочаиЯЯк-бы не было блага, а жыцъ трэба. Дурны як пень. Як пасьцелеш так i гысъппися Я кія навіны'? КАКНИБУДЬ — як калены. КАКУГОДНО -як хоць. КАЛАДАШКА м. груба аброблены др$'ляны цяльпушок на лыжку, апалонік, коўш i інш; даўбурок, даўоь/р, даўбурка. Начасаў даўбуркоў на лыжкі. На вялікія каўійы, да збожжа, бяруць ліповы даўбур. Слаўны даўбурок быў, ды пашчапаўся. КАЛАМБУР м. франц, ігра слоу, ігра двозначнымі славамі; калямбур. КАЛАНЧА ж. бякшта, бошта, вежа КАЛАЧ м. татар, пшанічны хлеб з рэдкага цеста, печаны дужкай; пірог, калдч. КАЛГАН м. карэнь пернага смаку, які ідзе на прыправу стравы; галгян, галганоўка, гарэлка прыпра\.сная галганам. КАЛИБЕР м. велічыня, памер ў пярокругу, якасьць тавару паводле памеру; памур, кал/бар. КАЛИГРАФ1Я ж. красопісь, красап/ссец, красаш сны. КАЛИНА ж. агульн. слав, кал/на. КАЛИТЬ што, к рэп к а награваць. распаляць цьвёрдае цела ў агне; напаляць, распаляць. Напаліў жыгала да чырвона, да бела. Панураць распаленае зялеза у ваду для наданьня яму цьвёрдасьці.; гартаваць, гарт, гартоўны, гдртны. КАЛИТКА ж. дзьверцы пры браме; форта, фортка, прыбрамак, каворка (Смал). КАЛ1И м. лац. мэталь які становіць аснову паташу, вельмі сходны з натрам (содай); расьцінны