И стец- - Истрач и вать 238 ИСТЕЦ м. спазь/стчык-чыца; сусцяж ли. А коли су пор, а любо сутяжай речеть (Вісл. статут 1347). ИСТЕЧЕН 1Е тэрміну; зыход. ИСТИНА ж. усе што npaJmaiBa, сгіравядліва; прцуда, праўдз/ва, спрдудна; /стасьць, /стаўка, /сьціца. Ісьцівая праўба. о ИСТИННЫИ, праўдзівы, справядлівы, шчыры; праўдз/вы, ісьц/вы. Ад Бога ісьцівига. йстлить што, сатл/ць, сатлоць, вмтлевак, вытлеў, вб/тлеўшы. о ИСТОВЫИ, акуратны, пункт ў пункты; /сты. leni ы чорт. ИСТОЛОЧИТЬ траву, сталошыць, здратавяць, стаўчм. ИСТОЛКОВЫВАТЬ што. каму; тлуіумчыць. ИСТОЛКОВАТЕЛЬ м. тлумяч, тлумдчаньне. ИСТОЛСТА прысл. стоўсна, стоўсны, стоўсьць. ИСТОМЛЯТЬ каго, знурцць, зну/рыўся, знурцньне; зьнемагяць, зняможаны, зьнямога. Зьнямогся ад.працы. ИСТОМА, сьмяга, амяга, смяга. ИСТОНИТЬ што, сцян/ць, Цбнкі, ИСТОРГАТЬ што, браць, вырываць, сілай; вытыргцць, вмтыргнуць; вырывяць. ИСТОРЖЕН 1Е cp. вл/тырг. ИСТОР1Я ж. лац. гісторыя, гісторык, гістарь/чны. ИСТОЧАТЬ што, вытачяць, разьлівяць. Сьлезак вытачыш крыніцы. Разьяівае яаскавасьць сваю. ИСТОЩАТЬ што, атушчяць, пустошыць, вы чурпываць. Не хвароба в ыч а риала яго, а недаебкі. Іін вычарпаў маетнасьць сваю, ўі, праўда, атушчаю, пустоту Оастаткі свае, але на добрыя справы. Цярпеньне мае вычарпалася. ИСТРАВИТЬ што, спясьвіць, спяша. ИСТРАЧИВАТЬ, выдаткавяць, выдавяць, трцціцца, патрцціцца