Испотчывать—Испускать 236 И СП О Т Ч Ы В А Т Ь што, счаставлць. Счас/паваў у сю гарэлку. испошлять каго, што; сплыжяць, ш ш гкі. Ен ўсё чыстае, прыгожае умев сплыжьщъ, зрабіць агідным плыгкім (ад „плы(і)гаць" скакаць як жаба). И СП РА В Л Я ТЬ што, каго; папраўляць, паправа. И СП РА В Н Ы Й, спряуны. Аб чалавеку— акуратны сумленны ў павіннасьцях; аб рэчах: добры, годны да ўжытку, не иансаваны. И С П Р А В Н О С Т Ь, спряўнасьць. о И СП РАВ И М Ы Й, якi можа паправіцца, спапраўнасьць; спапряўны. Спапраўнае зло. Спапраўная бяда, калі можна яе паправіць. о И СП РА В И Т ЕЛ Ь Н Ы Й, да паправ-ы датычны; папроўчы, спапрдучы. И СП РА В Н И К м. зьверхнік земскай наліціі; спряўнік. И СП РА Ж ЕН 1Е ср. спарож ж а, спараж няць. И СП Р А Ш И В А ТЬ што ў каго; дамагацца просьбай; прасіць пазваленьня зьверхнасьці; прас/ць, просьба, прошаны, просьбіт-тка. И С П Р О Б О В А ТЬ што, вь/прабаваць. И С П Р О В Е Р Г А ТЬ што, вывяртаць, вываротЛІВЫ. И СП РЯ М Л Я ТЬ што, спрастовываць. И С П У Г А ТЬ каго спуж аць, спудзіць: ўлякнуць, спаланш ць. И С П УГ м. служа, упуд; злякнасьць, злякнуньне; спалох. 3 у пуду, са спужы, са злякненьня, са спалоху, хварэе. И С П У Г А Т Ь С Я, спуж яцца, злякнуцца, спудзіцца. И С П У П О К м. пупавая папула, выпаданьне кішок у падскурны прарыў пупка; грызь. И С П У С К А ТЬ што, з наго; вы пускаць; выдаваць з сябе крык; выдаваць; выпускаць (.испускать") душу, аддаць Богу душ у
Дадатковыя словы
вьіпрабаваць, злякн^нь, спапрдўчы, счасіпаваў
6 👁