Арка —Артнллерія. 1 готы цк а я — стралістая; арка. Аркада цэлы рад выгбаў, аблукавін. АРКАН м. татар. вяроўка пятлёй лавіць коней на иашы, зьвярыну на уловах, а часам i ворага на вайне; сілно, сіляць: Нашто за сіл я ц ц а —лезьць у пятлю. Ажаніўся — што зас іліўся. Сядзіць вудаль на ляду, падпер кіям бараду, сілявачку сіляе, на вяровачку нізае. Захлы ска. На зах л ы с к у каня улавіў. З а х л ы с к і разставіў на зайцаў. АРКТИЧНЫИ, паўночны датычны паўночнае букч\ (полюса), або паўклуббя (полушарія) зямлі — fi верны; сіверны круг, сіверны паяс: АРМІЯ otc. франц. дзяржаўнае сухапутнае войска, пяхота i конніца; армія, армуйны, армуяц, арм?йшчына. АРМЯК м. татар., тканіна з воўны i вяролюджага пуху, вырабляная б. ч. татарамі; кучбай. Cyконная вопратка зшытая з армячыны, кучбаю i наагул шырокая вопратка хаіатам, — ч у г а й. АРОМАТ м. грэцк. добрапахнасьць, пахнасьнь. прыемны пах; водар. В о д ар прыемны c a сьвежага сена. Вохнасць. Вохнасьць тхне з кветніка. Приемная в о х н а с ь ць ад кадзіва. В о хны гарошык пасеяла. АРСЕНАЛ м. франц. будынак дзе перахоўвуецца зороя i вайсковыи прыналежнасьці; зоройня. АРТАЧИТЬСЯ, д&біцца, ўздыбіцца, на дыбы стануць, пайсьці. Аськірзацца. Набяры вады ў губу, то i будзеш маучацъ, не станет аськірз а ц ц а з муэ/сам. (Сержпут.). АРТЕЛЬ ж., слова таго-ж караня, што i рота, алс з перастаноўкай першых літар; таварыства, брацтва; сябрына, сябраваць, сяброўшчына. Сябраннае п р а в а апісана ў Статуце В. Кн. Літо5гскага. АРТИКУЛ м. лац. даўней значыла: аддзел, стань ця; артыкул. АРТИЛЛЕР1Я ж. франц. цяжкая агнястрэльная зороя, не ручная: гармата, гарматная служба, гармятнік, гарматніцкі