Зелен— Зеркало 210 ЗЕЛЕНЫЙ, зял?ны, зелянуць, зелян/на, зеляпух, зялёністы, зелянявы. ЗЕЛЕНЩИК м. таргоўнік зеленьню сьлецівам, гардавінай; сьлутнік, гардаўшчь/к. ЗЕМЛЯ, зямля, зямны, зямульны, зямляны, зямлуць, зямл/Сты, земляваты. ЗЕМЛЯК — ЧКА, крывуц, крыв/чка, крыўцы. ЗЕМЛЯК, пабратым, крыв?ц. Наша свацьця па жыце хадзіла, Цяцераў лавіла,- пабратыма кзрміла., (.Дрыс. пав. Вне. песьнн). ЗЕМЛЯНИКИ ж. ягады Fragaria vesca; поземка, позянка, пазёміца, пазумачнік (гл, клубніка). ЗЕМЛЕВЛАДЪЛЕЦ м. зямляўласьнік— ца, зямляўлдсьніцкі. ЗЕМЛЕДЪЛЕЦ м. земляроб, ратяр, рагярскі, ратярства, ратдиства. ЗЕМЛЕМЪР1Е, навука i сама чыннасьць мераньня зямлі; каморніцтва, каморнік; мррніцтва, мернік, мурчы. Першае слова агулыіа пароднае, другое-сустрачаецца у актах i ўжываецца вясковай інтэлігенціяй. ЗЕМЛЕОБИТAHIE cp. зямлеасуласьць, зямлеасульнік. ЗЕМЛЕОБРАЩЕН 1 Е cp: зямлеаварог. Кругаваротны рух зямлі наўкол сонца называецца зямлеаваротам. ЗЕМЛЕОПИСАН 1Е cp. зямлеапісяньне. ЗЕМННОЙ, 3ćMCKi, зямульны. 3емскае жыцьцё яго. Зямельны ж ук. Зямельны пах. ЗЕМНОВОДНЫЙ, зямнаводны. ЗЕНИТ м. грэцк. мысьлёвы пункт на небе, прастападна над зямным пунктам; зэн/т, прыцінь. Ў сам прыцін, сонца. Знача ў момант самага зэнітнага, найвышэйшага стаяньня сонца на небе, калі сонца займае самае „прытнас" мейспа. ЗЕРКАЛО cp. вельмі гладкая мэталічная ці шклянная даска, икая адбівае у сабе акружаючае; л/остра