ал уст—Зардеть АбАут ала чу ж а с тарана, Абмачылі Орсоны сьлёзанькі (Бых. пав.). З А П У С Т Ъ Ш Е ср, запусьцуньне, запусьце-. ласьць, спусташэньне. ЗАП Ы РЯ Т Ь, задж гаць, заджгалі. ЗА П Ы Х А Т Ь СЯ, задь/хацца, засапсьц/ся, засопся. Аадыхауся, засопся паку ль дайпиоу. * ЗАП 'ЬВ АЛ О, той хто запявае; запуўшчык, пачынальнік. Наша плата невялічка: Пачынальніку капу яец, Капу яец, коўш гарэліцы. (Рагач. пав.). ЗА П Ъ В А Т Ь, пачынаць песыш; запяваць, запуўка, запуўны. ЗА11ЯСТ1Е, верхняя часьць рукі што злучае далонь (пясьць) з лакцявымі суставамі; прыцэўка. Прылада aa зашпіляньня: зашпілка, сушпілка, манзлька. ЗА П Я ТА Я ж. пісарскі знак (,); закамка. У граматыцы Тарашкевіча: коска. ЗА П Я Т Н А ТЬ што, запляміць, заплямлены, заплямленьне, запляма. ЗА П Я Т О К м. задняя часьць бота якая акружае пяту; запятнік. ЗА Р А Б А Т Ы В А ТЬ што, зарабляць, заработак, зараб/ць, зарабляньне, заработка З А Р А Ж А ТЬ каго чым, зараж аць, заражаны, заразьлівы, заразл/васьць. Мяйсцамі, ў заходніх часьцях кажуць: закаж аць, закажаны, заказл/васьць, заказа. ЗА Р А Щ И В А ТЬ што, зараш чаць, зарастаньне, зароет; зарасьнік, маладая порасьць лесу; заросьціны, мейсца якое зарасло. З А Р Д Ъ Т Ь, пачаць чырванець сьпеючы; заж аўрэць. Сады зажаўрэлі. Аж жаўрае ў лесе ад ягад. Ж аўрае неба, Зарум яніца, зарумянены. Румяныя ябльікі. Румяны хлопеи. Лзеўка румяніцца, сароміцца
Дадатковыя словы
задьіхацца, заказлівасьць, зап^ўны, зап^ўшчык, запусьц^ньне, зарабіць, заразлівасьць, засапсьціся, п^ўка
5 👁