Запас— Запирять lf96 лечы прыспароміць у хату. Зашчадзіў, за спич ад з іў капейку. Засобны гаспадар, а глядзі як у сё ў з а с а б кладзе, засобщь на чорную гадзінуг _ ЗАПАСНОЙ, за сп а р о м л е н ы, за х а в а ны ў за п асе; запасовы, запасиы. ЗАПАСЛИВЫЙ, зпасьлівы, заш чддлівы, засоблівы. ЗАПАХИВАТЬ, п ач ы н а ць а р а ц ь; заворы ваць. ЗАПАХИВАТЬ вопратку, за к ін у ць ад н у п ал у н а д р у гу ю; зах/стаць, захутац ь. Захісьні сьвітку ды падперажыся. Захісьні запавескі на вакне. Вьш оў не з а х і т н у ў шы кажу ха на мароз. ЗАПАХ м. пах, naxj/чы, пахне. (Гл. „аромат"). ЗАПАЧКАТЬ што, запэцкаць, Запэцкаў вопратку, ру КІ. ЗАПАЯТЬ што, залю тавдць. ЗАПЕРЕТЬ што, зачын/ць, зачинены, зачыняць. Зачьіні скрыню, дзьверы, акно. Толькі зачыні, але не замыкай на замок. I зачынена i замкнута скрыня. 3 а в о р ы ўсе цэлы, а дзьверы расчынены. 3 а х у та й дзьверы (Bim.). ЗАПЕРТЬ, пры лада да сч ы н я н ьн я; завор. За&орыстыя, на зазорах дзьверы. ЗАПЕЧАЛИТЬ каго, засм уцщ ь, засм уга, засмуглівы, засмутлівасьць. ЗАПЕЧАТЛЪВАТЬ што, зап ячатац ь у п ер ан ос» ны м зн ач эн ь н і, ў м а ц а в а ц ь, за ц ь в е р д зіць у паМ лці ў сэр ц ы; заўраж аць, заўраж аны, заўряж аньне. Вернасьць сваю ён заўразіў крывёй сваей. Заўразіў сабе ў памяці час вайны i руіны. Заўразіліся мне ў памяці словы яго. ЗАПЕЧЬ што, засьм яж ы ць, засм аж ы ць, засмяга, асмага. Трэба засмьжыць бульбу з салам. Смажучыся пячэня п р ы с м а г л а да катла. Засмаг гарох у пены. Засмаглі вусны. Ласунок ?эты ўсё толь к і засмажкі зьбірае. ЗАПИРЯТЬ што, зачы няць. Зачыні Дзьверы, куб ел, вакно