Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік (1924). В. Ю. Ластоўскі

Запас— Запирять lf96 лечы прыспароміць у хату. Зашчадзіў, за спич ад з іў капейку. Засобны гаспадар, а глядзі як у сё ў з а с а б кладзе, засобщь на чорную гадзінуг _ З А П А С Н О Й, за сп а р о м л е н ы, за х а в а ны ў за п асе; запасовы, запасиы. ЗА П А СЛ И В Ы Й, зпасьлівы, заш чддлівы, засоблівы. ЗА П А Х И В А Т Ь, п ач ы н а ць а р а ц ь; заворы ваць. ЗА П А Х И В А ТЬ вопратку, за к ін у ць ад н у п ал у н а д р у гу ю; зах/стаць, захутац ь. Захісьні сьвітку ды падперажыся. Захісьні запавескі на вакне. Вьш оў не з а х і т н у ў шы кажу ха на мароз. З А П АХ м. пах, naxj/чы, пахне. (Гл. „аромат"). ЗА П А Ч К А ТЬ што, запэцкаць, Запэцкаў вопратку, ру КІ. ЗА П А Я ТЬ што, залю тавдць. З А П Е Р Е ТЬ што, зачын/ць, зачинены, зачыняць. Зачьіні скрыню, дзьверы, акно. Толькі зачыні, але не замыкай на замок. I зачынена i замкнута скрыня. 3 а в о р ы ўсе цэлы, а дзьверы расчынены. 3 а х у та й дзьверы (Bim.). ЗА П Е Р Т Ь, пры лада да сч ы н я н ьн я; завор. За&орыстыя, на зазорах дзьверы. ЗА П ЕЧ А Л И ТЬ каго, засм уцщ ь, засм уга, засмуглівы, засмутлівасьць. ЗА П Е Ч А Т Л Ъ В А ТЬ што, зап ячатац ь у п ер ан ос» ны м зн ач эн ь н і, ў м а ц а в а ц ь, за ц ь в е р д зіць у паМ лці ў сэр ц ы; заўраж аць, заўраж аны, заўряж аньне. Вернасьць сваю ён заўразіў крывёй сваей. Заўразіў сабе ў памяці час вайны i руіны. Заўразіліся мне ў памяці словы яго. ЗА П Е ЧЬ што, засьм яж ы ць, засм аж ы ць, засмяга, асмага. Трэба засмьжыць бульбу з салам. Смажучыся пячэня п р ы с м а г л а да катла. Засмаг гарох у пены. Засмаглі вусны. Ласунок ?эты ўсё толь к і засмажкі зьбірае. ЗА П И РЯ ТЬ што, зачы няць. Зачыні Дзьверы, куб ел, вакно