Доверш—ДедЪлывать Д О В Л Ъ ТЬ каму, даволіць, сточыць. Стачыць кождаму доля яго. Давал i ць дзень патрэбы свае. Д О В О Д И Т Ь, давадз/ць; павядамляць. Давёў сляпога да хаты.П а в яд а м л а е мне мой сваяк. Д О В О Д Ч И К, дакозчык. Да к аз аў пану на сваіх. Даказчык гэты усе даказус куды трэда. Д О В О Л Ь Н О прысл. годзі, досыць. Адзін кажа мала, друг! кажа года i! (U l Т. I ч. 2 с. 88). Д О ЕЮ Л ЬСТВІЕ, здаволеньне, дастотак. Д О В О Л Ь СТ В О В А ТЬ каго чым, дастачяць, задавальняць. Д О В О Л Ь С Т В О В А Ш Е ср. дастачоньне. Д О В Ъ РЯ ТЬ што каму; здавурыць, здавофыцца Д О В Ъ Р ЕН Н О С Т Ь, здаворнасьць. Д О В Ъ РЕН Н Ы Й, паўнамочкік, удавураны. Д О Г А Д К А ж, здагодка, здогадзь, здагодлівасьць, здагодчык-чыца; доганка, дагануцца, ганяць. Д О ГА Д Л И В О, су годна, здагодна, дагодліва. Д О ГМ А ж. грэцк. адна з л сноу веры; дагмот, аснова; Д О Г О В ОР м. узаемиаи умова; угода, умова. Д О ГО Н Я Т Ь, Д О ГО Н; здагон, здаганяць; нагон я. Д О Д А Т Ь, дадоць, дадотак, дадоча. Д О Д В И ГА ТЬ што, дасувоць, дасувоцца, досуўка. Д О Д Е К А ДР.я. грэцх. дванадцацігронцік. Д О Д Н Е СЬ прысл. дацянор. Д ЕД Ъ Л Ы В А ТЬ што. дарабляць. даканчоць. Набіў бы не дакончыў, трэда за яго даканчаць. Д О В Е Р Ш А ТЬ lum o, даканчоць, даканчольны
Дадатковыя словы
давадзіць, здав^рыць, здавбфыц, удав^раны
2 👁