Двор—Дебелый Д В ОР м, мейсца пад жылым домам з прыналежнымі будоўлямі i агародай; сял/ба. Д в о р у нашай мове азначае тое, што па расійску „усадьба", „поместье". Дворыш ча жылы дом для комунальнай, радавітай сямьі. Даўней у нас жылі пераважна дворышчамі, семьямі па 10— 50 душ; для гэткіх сямей будавалі вялікія хаты. Цікава адзначыць архітэктонічную асобнасьць дворышч: жылы канец дворыча выяўляў вялікую сьвятліцу ca стаўбом пасередзіне які называлі „князем", „князьком", „канем", „турам"; на „каня", „князя" зыходзіліся ад чатырох сьцен маціцы i на яго сьпіраліся. Гэткія дворышчы вядомы толькі з архіўных дакумантаў. Д В О Р ЕЦ м. палац, пал адовы, палацовец; арх. хорам. Д ВО РН И К, работнік i вартаўнік прыдоме; брамнік. Д В О Р Н Я ГА, сабака, кундаль, кундыс. Д В О Р, агароджаны пляцок каля дому, заценены прыдомнымі будоўлямі; панадворак, дзядз/нец, дзяц/нец, надворак. о Д В О Р ЕЦ К ІЙ, кіраўнік панскага дому; дамавор, дамарадзкі, дамарад, дамараднік. Д ВО РЯ Н ИН м. чалавек які прыналежыць да прывілейнага стану; дваранш, шляхціц. Д В О Ю Р О Д Н Ы Й, зорат-дзеці; зродны-ная. Зродны брат, сын брата бацькі, або брата маці-дзядзькі, a такжа сястры бацькі, ці сястры маці— цёткі. Д В У П О Л Ы Й, двуплосны, ад „плосьць" — рас. „пол.". Д В У Б О Р Т Н Ы Й, дубальтоўны. Д В У СМ Ы СЛ ЕН Ы Й, двузначны. Д В У ХСТ И Ш 1Е, двоверш. Д В У Ц В Е Т Н Ы Й, двойбарвы, двойколерны. Д ВУЛ И Ч Н Ы Й, двааблічны. Д В Е Н А Д Ц А Т Ь, дванадцаць. Д В Е С Т И, дзьвусьце, дваста. Д Е Б Е Л Ы Й, пухкі, тоўсты, гладкі
Дадатковыя словы
дзьв^сьце, дзядзінец, дзяцінец, збрат-дзеці, сяліба
3 👁