Гол—Гонорея ГОЛЫЙ агульн. слав, голы, галгць, голь, гал/зна, галяк, галгц, галь/ш, галасьцунь. ГОЛЫТЬБА, галота, галястра, галасьцьвя, галацьвя, галцяйства. ГОЛЪМЫИ црк, вял/кі, слдуны. ГОМЕОПАТІЯ ж, лац. спосаб лячэньня, абаперты на пераконаньні, што кождае лякарства нішчыць тую хваробу, якую само выклікае, або ей падобную, тады як алеопатія або спосаб агульнапрыняты, паступае адваротна, кіруючыся змагацца з хваробай лякарствамі проціўуплываючымі. Акром таго гомэопація зазвычай дае лякарутвы ў вельмі малых дозах; ГОМЭОПЯЦІЯ. ГОМИЛЕТИКА ж. лац. багасло}ўская навука, якая тлумачыць тэорыю царкоўнага прапаведніцтва i гісторыю працаведніцкай літэратуры; гомілутыка. ГОНЕНІЕ, сьцігавдньие, сьцігомы, сьігяр, сьцігяч, прасьледываньне, прасьлудаваны, прасьлудаўлік; ган?жа. ГОНКИ мн. сугонкі, здагонкі, выперадкі, перагонкі. ГОНОРАР1И м, лац. адноразовая плата за інтэлігенцкую працу літэратару, доктару; гонаряр. Добра адпавядае гэтаму паняцыхю слова дзякло, якое сустрачаенца ў нашай старой літэрагуры ў знач. дагэтуль не акрэсьленага падатку, a ў народнай мове, пункт у пункт, у тым значэньні што i гонарар. Я пр ын я ела доктару дзякла за лячэньне—капу яечак (Барыс. пав.). А сколькі-ж д з я к л а, войчанька, возьмеця за вянчаньне (Празарокі, Biлейск. пав.). Каля Ільлі, Віл. пав. i каля Каоыльній, Сьвянц. пав. ужываюцьслова д з я к л о тлкжа i у значэньні дабравольнага датку, як бытцам ўзяткі. Дай nicapy дзякла рубель, то i прытчъи выдасьць паперы. Занясі вучыцелю д з я к л а —яечак, каубас; то i вучыць лети будзе (Сьвір, Сьвянц. пав.). ГОНОРЕЯ ж. грэцк. хвараблівае цячзньнс з мачавых чэлясаў; вурзпб'ль. Вурзплівая баба. Вурз