Генер— Герб 118 Г Е Н Е Р А Л, высокі вайсковы чыи; генерал. Г Е Н Е Р А Ц ІЯ ж. лац. род, пакалгньне. ГЕН ІЙ м. лац. невідомы безцялесны дух, добры або злы; самаісты творчы дар у чалавеку; п?ніюш, геніяльны, геніяльнасьць. Г Е О Г Е Н ІЯ ж. грэцк. навука аб паходжаньні, аформменьні i тварэньнюся зямлі; зямлеродвад, геогунія. Г Е О Г Н О З ІЯ ж. грэцк. навука якая дасьледуе напластоўку зямлі, склад i якасьць цьвёрдай зямельнай кары; землясноў, геогнозія. ГЕО ГРАФ 1Я ж, грэцк. навука якая апісуе, дасьледуе зямлю; зямлеапісаньне, геогряфія. ГЕО Д Е31Я ж. грэцк. высшая землямерыя; практычнах трыгономэтрыя; землямерная матэматыка; навука. аб мёраньні i вылічаньні зямель; землячотаваньне, землям?рніцтва, каморніцтва, геодззія. Г Е О Л О Г ІЯ ж. грэцк. злучэньне геогеніі i геогнозіі, навука аб пераменах, пераваротах i станс зямной кары; землявуданьне, геологія, ГЕ О М Е Т Р ІЯ ж. грэцк. часьць мстэматыкі; навука аб прадоўжнасьці, аб прасторы; навука аб лініях, аб плосменях, аб целах; гэты тры часьці называюцца: лініе(лонгі)мэтрыя, планімэтрыя, стэрэамэтрыя; геомэтрыя. Г Е О Р Г И Н А ж. расьціна Gčorgina Dalilia; юрг/ня, юрг/нія. Г Е Р А Л Ь Д И К А ж. грэцк. навука аб гэрбах; гэрбав?даньне, гэральдыка. Г Е Р О Л Ь Д ІЯ ж. грэцк. установа якая кіруе радаводнымі справамі; гэрольдія. Г Е Р О Л ЬД м. урочысты ганец, апавесьнік; гэрольд. ГЕРБАР1Й м. лац. сабраньне сухіх расьцін; зульнік, трлунік, былінар. Г Е Р Б м. рысунак з выабражэйыіем на ім знакаў прысвомленых дзяржаве, гораду, дваранскаму роду; гэрб, клійнад
Дадатковыя словы
бав<?даньне, геог^нія, з^льнік, земляв^даньне, землям<?рніцтва, трлўнік, юргіня, юргінія
8 👁