Гайка—Гам 116 эфірныя i невагомыя— газ, жокаць. Апошняе народнае слова па значэньню в. блізка да паняцьця выражанага словам газ. Кажуць: Нарабіла жокаці пеглям у хаце. Не чадам, а жокацьцю пахне. Ж окаць выходзіць з магільі i ў ціхі вечар прыбірае чалавечу постаць. Жокацьцю у паветры нясе, відаць недзелясы гараць. Уся вада выпетрыла аж жокацьцю панясло з гаршчка (Веска Будьц Дзіс пав.). ГАЙКА ж. мэталічны кружок, абадок з сускрознай дзіркай нарэзанай у сярэдзіне трубам; мутзрка. о о ГАЛАНТЕРІЙНЫЙ тавар, $/?.таварякіслужыцьда строяў убораў, франтаўства; скрятны, галянтэрыйны. Вэнгры разносяць скрасныя тавары: пярсьцёнкі, бранзалетьц стужкі, гузікі, мыла пахучае (Лідзкі nae. i Вяліжскі). Перад вясельлям паеду, накуплю усялякага скрасіва (Боркавічы, Дрыс. n). Крама ca скраснымі таварамі (Дзісна). ГАЛДЪТЬ, голасна, крыкліва, многімі галасамі разам гаварыць; галякаць. ГАЛИМАТЬЯ ж. фр. чаўпяжня, нісян?ціца. ГАЛКА ж. птах. Corvus monadula; кяўка. ГАЛО cp. прылада да гбаньня дуг, абадоў; гбяла. ГАЛОПОМ м. фр. конскі бег скокам; наўскач, навь/скач. ГАЛОША ж. верхні абутак ад балота ці сьцюжы, роблены з гуміластыкі; калу-'ш, калушы. ГАЛСТУК м. ням. павязка каля шыі, хустка на шыю, стужка на крахмалены каўнерык: гальштук, гальтз/х, стуж ак, шялік, шальчык. ГАЛУН м. фр. залатая, сярэбраная тасемка; шаўрон, шаўроны. ГАЛЬКА ж. дробны акруглены вадой каменчык; буглуўнік, буглу-к. ГАЛЮЦЙНАЦІЯ ж. лац. абман чову: амарока. ГАМ, крык многіх галасоў; галакня, гоман