Вторг—Вульгата 98 ВТОРГАТЬСЯ куды у што, ўрывоцца, ўрываньне; ўтыркоцца, ўтыркоць, ўторкнуты, ўтырноцца, ўторнуты. / ВТОРЖЕНІЕ ворога, напод, навела. ВТОРОЙ, лічэбн. друг/, ўторны; друіць (ральлю), друв/чны, (пауторны). Дру*/к, авёс другога пасеву, другой ачысткі; мёд другога спуску. Ральлю д р у я ц ь i траяць. Карова д р у в i ч к а. з другім цялём. Сорок коп молодых курэи ясц, Тры фоскі д р у в i ч и ы X короў мосла. (Крочк. пор. 41.) ВТОРНИК м. аўторак, аўторкавы, аўторкаваць. ВТОРОБРАЧІЕ ср. другаж.ж ства, другажоп. ВТОРОПЯХ прысл. ўпосьпеху, спосьпеху, ш/усытеш, спохапу* Н о v с и п е /// о оку ci л i пород выездам. С п о х а п у зобыўся ўзяць свое куплі. ВТОРОСТЕПЕННЫЙ, другародпы. ВТРАВЛИВАТЬ кого у што, аб лоучых кыволах i птахах: сковіць.Н о с к о в i л i яго. У с к ов і л і хлопца у бойку, ВТРАВЛИВАТЬ об рысункох: выпал*/и.ь. Гэты квсткі в ы п о л е н ы. ВТРОЕ прысл. ўтроя, тройчы, трыкротна. ВТУЛКА ж. зат/д/чка, затык/щь. ВТУНЪ прысл. дарэмна, млрна. втъснять што у што, ўціскоць, ўціскоцца, ўц/снуты, ўцісьнопьне, ўц/ск. ВТЯГИВАТЬ што куды, уцяпщ ь, уцяпщ ца, ўцягяньне, ўцяжына. ВУАЛЬ ж. фр. иакрыцьцё на аблічча з цснкай тканіны: вэлон, шыр/»/нка. ВУЛКАН м. вулькон, вулькан/чны. ВУЛЬГАРНЫЙ м. лоц, груб/»/, грубЬ/кскі, праСТ/7ЦКІ, брВДКІ. ВУЛЬГАТА ж. лоц, лаціпскі иераклад Вібліі зацьверджаны Трыдэнцкім саборам: вульгота