БЛАГАВЕ'ШЧЭНЕ гл. БЛАГАВЕ'ШЧАННЕ. БЛАГОВЕ'СНІК гл. БЛАГАВЕ'СШК. БЛАГОВЕ'СНІКІ гл. БЛАГАВЕ'СШКІ ў знач. 1, 2. БЛАГОВЕ'СТАЦЬ, -аю, -аеш, -ae; незак. Апавяшчаць. Прылецеў архангел Гаўрыіл i благове'стаў Марыю, што родзіцца Icyc Хрыстос у ее [Баравое Лельч.]. БЛАГОВЕ'ШЧАННЕ гл. БЛАГАВЕ'ШЧАННЕ. БЛАГОВЕ'ШЧАННЕ СВЯТО'Е гл. БЛАГАВЕ'ШЧАННЕ. БЛАГОВЕ'ШЧЭНЕ гл. БЛАГАВЕ'ШЧАННЕ. БЛАГОВЕ 'ШЧЭНЕ ПРЫСВЯТО'Й БОГОРО'ДЗІЦЫ гл. БЛАГАВЕ'ШЧАННЕ. БЛОСЛОЎЛЯ'ЦЬ, -яю, -яеш, -яе\ незак. Благаслаўляць. My ў цэркві молімса, a бацюшко блослоўля'е нас [Града Жытк.]. БОГОСЛА'Ў гл. БАГАСЛО'Ў. БОГОСЛО'Ў гл. БАГАСЛО'Ў. БОГУСЛА'Ў гл. БАГАСЛО'Ў. БОЕЗЛІ'ВЫ м. У гэты дзень боімса робіці: Чуда - очэнь боезлі'вы пра'знік, што хочэш учудзіць [Казловічы Калінк.]. БО'ЛЫПАЯ ПРАЧЫ'СТАЯ гл. ПРАЧЫСТАЯ ў знач. 1. В ВАДАПО'СНАЯ КУЦЬЯ' гл. ТРЭ'ЦЯЯ КУЦЬЯ'. ВАДЗЕ'ННЕ гл. УВЯДЗЕ'ННЕ. ВАДО'ХРЫШЧ гл. ВАДО'ХРЫШЧА. ВАДО'ХРЫШЧА гл. ВАДО'ХРЫШЧА. ВАДО 'ХРЫШЧАННЕ гл. ВАДО'ХРЫШЧА. ВАДО'ХРЫШЧА, ВАДО'ХРЫШЧ, ВАДО'ХРЫШЧАННЕ, ВАДО'ХРЫШЧЭ, ВОДО'ХРЫШЧА, КРАШЧЭ'ННЕ, КРЭШЧЭ'ННЕ, КРЭШЧЭ 'НЬЕ; CBETO'E КРАШЧЭ'ННЕ. Зімовае свята, якое адзначаецца 19 студзеня (6 студзеня ст. ст.); апошняе свята каляднага цыкла. ВАДО'ХРЫШЧА н. На Вадо'хрышча калядкі не робім [Васькаўка Маз.]. ВАДО'ХРЫШЧ м. На Вадогхрышч свецім ваду [Крукавічы Калінк.]. ВАДО'ХРЫШЧАННЕ н. На Вадогхрышчанне несом ваду свеціць, затым n 'ём ее ад дурнога вока [Крукавічы Калінк.]. ВАДО'ХРЫШЧЭ н. На Вадо'хрышчэ ў цэркву ходзім [Казловічы Калінк.]. ВОДО'ХРЫШЧА н. Крэсціцель бувае пасля Водо'хрышча [Баравое Лельч.]. КРАШЧЭ'ННЕ н. У Замосці празнуюць Крашчэ'нне [Бобрыкі Петрык
Дадатковыя словы
cbetoe, багаслоў, благавесшк, благавесшкі, благавешчанне, благавешчэне, благовеснік, благовеснікі, благовестаць, благовестаў, благовешчанне, благовешчэне, блослоўляе, блослоўляць, богородзіцы, богослаў, богослоў, богуслаў, боезлівы, болыпая, вадапосная, вадзенне, вадохрышч, вадохрышча, вадохрышчанне, вадохрышчэ, водохрышча, крашчэнне, крэшчэнне, празнік, прысвятой, святое, трэцяя, увядзенне
4 👁