I l ВУТУРЫЦЬ (вутурыць), -y-. -ыш-. зак. трыв. Выгнаць. Насшу , вутурьша ету п'яніцу с хаты. А страж. ВУСКІДЗЬ (вускідзь), ж.ужыв. толькіў адзін ліку. Выкапануя яма, загуоўненая вадой. Вускідзь неглыбокая, бо водой / заросла. Стад. ВУХВОЦуНЬ (вухвоцень), м. Блін з цеста. Покуль / огледзеласа, вухвоцень згореу. Гарадз. / / ВУЦЕЎСА (вуцеўса). -v-. -еш-. зак. трыв. Так крепко вуцеўса оў лёд шчо чуць устаў. Зім. Буд. t ВУЩ РАЛЫрК (вууіральнік), м. Ручнік. Унь на гвоздзіку /вуціральнік, вутрыса ім. Верб. t y ВУШАК (вушак), м. Слуп у дзвярах. Вушак подгніў, дзверы i перекосіло i не зачыняюцца. Асав. ВУШКІ (вушкі), ужыв. толькі ў множн. Столь з жэрдак обо / дошчак у хляве. На вушках сена мало. М.Аўц. ВУШМАРОВАЦЦА (вушмаровацца). -v?o-. -еш. зак.трыв. Вымазацца аб сцяну. Дай вутру спіну, вушмароваўса ек чррт. А страж. / / ВУШНЯК (вушнук), м. Слуп у дзвярах. Вушняк шчэ крэпкі. /Вял.Бор. ВУШУЛО (вушуло), н., Слуп, на якім труімаюцца вароты ці / калітка. Свіння почухаласа i вушуло вуваліло. Скрыг. ВЯКАЦЬ (вякаць), -ю-. -еш-. незак. трыв. Гаварыць не тое, , што трэба. Не вукай, а скажы толкам. Партыз. ВЯЛЩА (вяліца), ж.ужыв. толькіў адзін. Сухое дрэва. Поехаў / у лес да одной вяліцы нарубаў. А страж. ВЯРЭНЬКА (вярэньку), ж. Невулікая лыкавая каробка з крышкай. Возьмі, Іван, вярэньку да несі ўсці бацьку на рокос. Верас. ВЯТРОЎКА (вятроўка), ж. Завіца. Ко мне прыходзіла вятроука. Смят. Т ГХЛА (ги'ла), н., ужыв. толькіў адзін. Тарфяністае балота без хмызняку, сенажаць. На вуліцы цепер нікога — ўсе на галі рена прыбіраюць. Звян. ГАЛАШЧОК (галашчок), м., ужыв. толькі ў адзін. Мёрзлая зямля. Мароз буў добры, такі галашчок на дварэ, што хоць бокам кац(ся. Кам
Дадатковыя словы
в^кай, вухвоц^нь, вушн^к, выкапан^я, вўваліло, гила, гй'ла, заг^оўненая, нев^лікая, пяніцу, тр^імаюцца, івуціральнік, івял
7 👁