Палескі слоўнік: Лельчыцкі раён (2000). І. М. Кучук, А. К. Малюк

 ◀  / 157  ▶ 
ДАГОНЫ прым. Падарункавы. Дароному коню ў зубі не гледзяць. Падварак. ДАЎШ прым. Пажылы, у гадах /пра чалавека/. Мой сын троху даўні, але не жанаты. Тонеж. ДАЎНЯШШ прым. Даўні, стары. Там даўняшні дуб шчэ стоіць. Данілевічы. Одзьічыла ей даўняшні хлеб. Буд а-Л ел ьчыцкая. ДВАЦЦХіКА ж. Дошка таўшчынёю 20 см. 3 боку дзёрэва пілім ополок, а посерэдзіне - дваццаткі, сорокоўкі, трыццоткі. Маркоўскае. ДВОЕНЯТКО н. 1. Блізнюк. Така ўжэ Хрэсця пусцёнька була, a двоеняток родзша i вужыла. Вунь жэ двоенятко бёгае по селу, a другі мо седзіць у хаці. Тонеж. 2. Двайны гурок, спарыш. Му кажэм на два зростаные гурочкі двоенугко. Ліпляны. ДВОЙНПС м. Двайны гурок, спарыш. Нёшто двойнікбу у менё богато ў гурочкох. Ліпляны. ДВОЯН м. Адзінка вымярэння даўжыні /два сажні/. Тонеж. ДЗЕВ'ЯСИІО н. Травяністая расліна, дзівасіл. По садох дзев'ясіло росцё, жбутым цвётом цвіцё. Ліпляны. ДЗЕВ'ЯЦЬСИІ м. Травяністая расліна, дзівасіл. Дзев'яцьсіл цвіцё, ж сонечнік. Покідаюць дзев'яцьсш у водку i кажуць - вёльмо добрэ. Тонеж. ДЗЕГЦЯР м. 1. Смалакур. Маркоўскае. 2. Чалавек, ж і прадае дзёгаць. Бувае ёдзіць по селу дзегцяр i крычиць: «Беры дзёгоць!» Маркоўскае. ДЗЕГ1ЩРКА ж. Пасудзіна для захавання дзёгцю. Коло о дрыны дзегцярка стоіць. Маркоўскае. ДЗЕД м. Рыбак, які прыціскае крыгу ў часе лоўлі рыбы. Коб лбукі буў дзед, то му не ўпусцигі б ету нгчуку. Ліпляны. ДЗЁДЫ мн. Традыцыйны абрад, дзяды. На дзеды вараць сыту, однэ перэд Піліпоўкой, другэ - перэд постом i трэце - перэд Тройцай. Тонеж. ДЗЕНЬ м. 1. Дзень. На два дне мой хлопец з Армее прыезжаў. Тонеж. 2. Аднойчы. Перошарыў мой зяць одного дня усе тые чэмоданы. Ліпляны. 3. Абыдзень. Зоехаў того дня додому. Падварак. 4. Рано. Ёты раз му чуць на дзень вугналі товар ў поле. Тонеж. ДЗЕРЖХЛНА ж. Вудзільна. Ніяк дзержалну собё не пудберу: нема погібастой орэшэны. Маркоўскае. ДЗЕРКАЧ м. Птушка, драч. Дзеркач бежыць по лозе - не догошш. Маркоўскае. ДЗЕРНО н. Дзёран. Дзернб рэжэм, бувало, для закрэплёнья грэблі. Маркоўскае. ДЗЕРУГА ж. Саматканая матэрыя з тоўстых нітак. Дзеругі - пустэ полотно: основа тонка, а вуток з клоч'я. Тонеж. Колі' пуйдзе замуж дзёўка ды нема дзеругі, ёто ўжэ не дзёўка. Лельчыцы. ДЗЕРУН м. Бульбяны блін, дранік. На драчку дралі кортоплю да й дзеруны пекліў Ліпляны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вўгналі, вўжыла, вўток, гурбчкох, дарбному, дббрэ, двоен^гко, двойнікбў, дзев'ясйіо, дзев'яцьсйі, дзевясиіо, дзевясіло, дзевяцьсиі, дзевяцьсш, дзевяцьсіл, дзерўгі, догбшш, додбму, дрўгі, жбўтым, зрбстаные, клбч'я, клочя, кортбплю, крычйць, лбўкі, опблок, пбле, постбм, пўйдзе, садбх, сажніі, сбнечнік, трыццбткі, хлбпец, чалавекаі, ідва, іпра, ўпусцйгі
4 👁
 ◀  / 157  ▶