Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

ШКРЫДА, -ы, ж. Неаханны чалавск. Х од зіц ь ш кры дай, ніколі ні прыбярэцца. Горкі Краслал. ІІІКРЫЛІ, -ёў, мн. л. [Скрылі], бульба смажаная, нарэзаная топкімі скрылікамі. Сяньні к абеду буд уць шкрылі. Дзеражна Касцюк. М ам а, зж ар сяньні на сьніоаньня ш кры лёу. Нізькі Касцюк. ШКРЫЛЬ, -я, м. Скібка. луста. Атрэзы ў шкрыль хл еба i набег ни пуліцу Хвёдараўка Красаап. ШКРЭД, -a. м. Малы. H i бярм ты c caбой ш крэда егыги. Хвсдараўка Краснап. ШКУДУВАЦЬ, дзеясл. Шкадапаць М н е нечыга ш кудуваць, шта я ні паехы ў у зы рабогкі, я ў дааре болы й зы раблю. Арцёмаука Міласл. ШКУИТ. -a, м. Дробка, малая колькасць. H i шкунта ні ііы баўлю болей: плач ні плач. Хвёдараўка Краснан. ШКУРАДЗЕР, -a, м. Скурадзёр, скуралуп, чалавск, які пыкарыстоўвае цяжкі стан другіх i бярэ з іх дорага за паслугі. Ilp a новага хверш ала чутна, turo ён ш курадзёр. Сохана Мсцісл. ШКУРАТ, -a, м. Шкурат, скурат. Хланчук ниш оў шкурат, ны набойку гадзіцца. Вінаградаў Міласл. Ц і няма ў цябе ш курата на латку ў чаравік? Вербеж Чэрык. УКузьмы ат чыбатоў атырваўся шкурат. Пбалы Касцюк. ШКУРЁХА. -i, ж. Жанчына лсгкіх паводзін. Ш кур ёха ага валочыцца с усім і. Хвёдараўка Краснаи. ШКУРКА, -i, ж. Памяти, ад шкура. Зияя у ш курку кун іў, и бл авуху ізьдзелы ю. Мсціслаў. Я кое ни ім сала, ш курка адна. Вінаградаў Міласл. ШКУРШНАЯМЫШ, заал. Кажан [лягучая мыш]. Ш курціная мыш прыляцела, за выласы мне зычаніла. Гарадок Распяв. Хлопцы спыймалі ш курціную мышу. Хвёдараўка Краснаи. ШКУЦІК, -а, м. Невялікі кавалак матэрыі, шматок. П ы йш ла ды ўзіла ш куцік, можи хусти а вы йдзя. Бсразяк Краснаи. ШКЫМАРДЗІЦЬ, Оэеясл. Раздзіраць па кавалкі, на шкуцце. Сы бака кош ку спыймаў ды ш кы мардзіць. Палуж Краснап. ШКЫМЫТАЦЬ, дзеясл. Шкумаціць, раздзіраць на шматкі. Нашто ета шкымытаць було сарочку. Палуж Краснап. ШКЫРЬНЯК, -а, м. Гпрбар Сям ён аўчы ну атдаў ш кы рьняку на вы ріб, а той недзі зьехы ў, ды к i аўчыны прыпалі. Палуж Краснаи. ШКЫРЯ. выкл. Шкыра, ашкыра (ужывасцца, калі адганяюць авец). Ш кы ря, ш кы ря. шкыря ит пирога! Стары Дзедзін ■ Міласл. /на гнала, гнала авец i кричала на ix шкы ря! Арцёмаўка Міласл. ШЛАМБОН, -а. м. (Шлагбаум]. Ш лам бон на пераеэьдзе зачы нін, знаць, скора поізд пайдэець. Куляшоўка Клім. ШЛЁГА, -i. ж. Сляга, слегавіна. Ш лага ў гумне нагнулись i крыша асела. Хвёдараўка Краснаи. ШЛЕПКІ, -ік, мн. л. Падцяжкі. Ш лейкі пы рвалісь, i истины зыж дж июць. Бялішнына Мсцісл. ШЛЕПАНЦЫ, -о ў.м н.л. Пантофлі. Н а што мне зы йзалв такія бальш ы я ш лепанцы? Новае Сяло Мсцісл. ШЛІХЫТАЦБ. дзеясл. Булькатаць, пузырыцца. Я к уклаў дрож дж ы ў сымагонку, ды к i пычыла іна шліхытаць. Слаўнае Мсцісл. ШЛІЯ, -i, ж. Шляя. Ш л ія пырвалыся п ри спуску з гары. Бязводзічы Мсцісл. П уп р а ў ш ляю ны кані, ато зьехы ла набык. Бяседавічы Хоцім. Уся ш лія нырвани i запреч кыня неяк. Ташна Клім. ШЛУД, -a, м. Малы хлопец, дзіця. Ш л уд етый лазя ўа од ы. Хвёдараўка Краснап. ШЛУНЬНЯ, -яў, мн. л. Трыбухі [унугранасці]. Так цяж ка было падымиць, чуць ш луньня сваё не пады роаў. Пбалы Касцюк. ШЛУШК, -a. Слабы, слабасілыіы. H y ŭ ш л ун ік жа ты, два нуды ні надымеш. Пацкава Мсцісл. ШЛЫГАНУЦЬ, дзеясл. Шлегануць. выцяць. Ш лы гані коніка. ніхай бяж ыць хутчэіі. Палуж Краснап. ШЛЫПНА, -ы, ж. Абчасаны кол, падрыхтаваны для гнуцця полаза. Д уж а ўж о ш лыгіна. ні сагнеш яе. Ташна Клім. ШЛЫК, вы кл. Шмыг [нырк]. ІІы д вороты ш лык — i нім а! Тур'я Чэрык. ШЛЬІНДАЦЬ. дзеясл. Шлындаць,-хадзіць сюды-туды без патрэбы. Ен толькі i ведае, што ўвесь дзень ш лы ндаць на вуліцы. Цацэнь Аршаншчыиа. Н ы даела мне вельмі ш лы ндаць то сюды. то туды. Канава Хоцім. А й д зе ты ш лы ндаў даетуль? Кокатава Мсцісл. Н ічога ня дзелы іць. шлындыіць пы дзя р еўн і, a ў зыработкі ня хочы ць схадзіць. Арцёмаўка Міласл. ШЛЭПТУХГ, -аў, мн л. Пантофлі, вязания i нітак. Д эецям надзелы лі шлэнтухі з нітак. Кокатава Мсцісл. ШЛЮП, -y, м. Шлюб. М аксім узя ў ш.гюп з Агатай Янаўка Мсцісл. ШЛЮПЧЭЦЬ. дзеясл. Хлюпаць [х.іюпцець]. Ш лю нчы ць ныд ныгамі гразь. Слаўнас Мсцьсл. ШЛЯПА, -ы,ж. Каііялюш. У цябе.брат, ш ляпа, як у пупа бры іь. Слаўнае Мсцісл. ШЛЯПТУХ, -a, м. Абадранец. М аксім раней ого як ны дзіваўся, а цяперя дык шляптух-шліптухом. Крычаў. ШЛЯХ, -у, м I. Шлях, дарога. Ш л я х ш ы рокі, бярозы м і абсадж ыный. Хоцімск. Н ы шл яху рос вісокій бірізьняк. Слаўнас Мсцісл. 2 Жыццёвая дарога. Ц яж кі ш лях ни маім ж ыцьці спыткаў мяне. Добрае Мсцісл. ШЛЯХТА. u, ж. зборн. Шляхта. У tп а й дзя р еўн і жыаець одна шляхта. Пірагова Мсцісл. ШЛЯХЦЩ, -a. м. Шляхціц Гэта ж Гал інойскі, ш ляхціц з П ячкоўкі. МсЦіслаў. Н аш Шко л а, як тэй ш л яхціц, дуж а ўж о стаў дылікатнічаць. Лешчынка Мсцісл. * ШМАИКА, -i, ж. Селпдзец. Ш м айкі з хунт нада купіць ны закуску. Гарадок Pacнян. У вялікі пост сяляне часта купляю ць ш майку. Магілёў