дзіт, з шайкыю грабіць i лю дзей забіааіць. Арцёмаўка Міласл. ШАЛ, -y, м. Шал (шалснства]. Ны нашыга сы баку нейкі ш а.і найш оў: кідаіцца на лю дзей. Добрас Мсцісл. Ны яго шал найш оў, нада скызаць ат ш алу. Галынец Kpacnan. Н ы гы варі ям у хлеба ат ш алу, яго ўкусіл а ш алёны я сыбака. Слаўнае Мсцісл. ШАЛАПАДЗЕЦ, -дца. м. Гультай, абібок. Ш алападца етыга ніяк ні нааучыш paботыць. Палуж Краснап. ІІІАЛЁНА, прысл. Шалёна. Сяньня мы пы каш ы йалі ш алёна — зм ахн ул і колькі. Добрае Мсцісл. ШАЛЕНЫП, прым. Шалёпм [кручапы] Д зя ц ей пакусаў ш алёны й сы бака. Каецюковічы. Ш алёны сыбака сьоіньню абкусаў. Белы Мох Мсцісл. Ш алёны я каровы бодзяцца. Пухнава Раснян. Бег шалёный сы бака. ды к яго зыстрялілі. ато ён кы лі чылавека ук усіц ь, ды к i чы лавек аш алеіць. Арцёмаўка Міласл. ШАЛЁЦЬ, дзеясл. Шалець. С ы бакі пычалі ш алець: уж о трэці на етым тыдні аш алеў. Людагошч Мсцісл. ШАЛІ, -яў, мн. A. Шалі, вагі. М яса купіл і агулы м. a потым рызваж ылі ны ш алі. Маластоўка Краснап. Мы пяньку важылі ны ш аліх. Гібалы Касцюк. ШАЛ1К, -a. м. Шалік. Ё н к у п іў шалік ны шьчо, ды цёплый з мы храм і ны кыпцих. Арцёмаўка Міласл. ШАЛУПАХА, -i, ж. Шкарупіна. А бл узгай ты мне ш ал уп аху з яйца. Пірагова Мсцісл. ШАЛУПЁПКА, -i, ж. [Скуфейка], шапка. якую носяць манахі. У цябе ш айка ны гы лаве, як ш алупейка ў мы наха. Кайічы Касцюк. ШАЛЬ, -i. ж. [Шаль], вялікап цёйлая хустка. М аріна купіла сабе ш аль■ Нізькі Ка.?цюк. ШАЛЬМЕЦ, -a, м. Шальмец. / чаго ён толькі ні вытвыряіць, шальмец етый. Хвёдараўка Краснап. ІІІАМАЦЕЦЬ, дзеясл. Шамацець, paбіць шум, шоргат. Ч ую я. нешта ў кустах ш ам ацщ ь, аж кусты лумаю цци. Ариёмаука Міласл. Там нешта шамаціць у кустах. Лапаціна Мсцісл. ШАМАЦЬ, дзеясл. Есці. Я ха чу ш ам аць, дай мне хоць хлеба кусок. КасцюКОВІЧЫ. ШАМЕЛЯХ, выкл. Трах. Я яго шамелях па м ордзі. Палуж Красная. ШАМНУЦЬ. дзеясл. Шаматнуць, зашамацець. Нехта ны дваре ш ам нуў Пал у ж Краснап. Ш ам нулі вазочкі ны дваре.|| П ы л я дзі. мамычка, ці ні пы мяне. 3 нар. пссні, М. Г. 24. ШАМЫТАЦЬ, дзеясл. Шаматаць [рабіць шум]. Нехта там шамачыць у гародзі ў кы ны плях Хвёдараўка Краснап. ШАНЕЧКА, -І, ж. Торба, непялікі мпшок. Д зяўчы на ныкы пала ш анечку бульбы, i тля ледзь принесла. Стары Дзедзін Miласл. ШАНУВАНЬНЕ, -я, м. Шанаванне, навага. М ае вам ш анувиньне! Сохана Мсцісл. ШАНУВАЦЦА, дзеясл. [Шанавацца], высцерагацца Ш инуйся ты лю дзей хоць трохі. Хвёдараўка Краснап. ШАНУВАЦЬ, дзеясл. Шанаваць, паважаць. Хто ш ануіць сваю асобу, той шан уіць i д р угіх. Сохана Мсцісл. ШАНУЮЧЫВАС. Шануючы пас [прабачце за сказанае]. Ета ж, ш аную чы вас, бры да ні дзейка. За рубец Клім. ШАНЦПДЬ, дзеясл. Шчасційь [шанцаваць]. М н е ўсяды шанціць гуляць у карты. Слаўнае Мсцісл. ШАНЫВАЦЬ, дзеясл. Шанаваць, паважаиь. ён лю біць. штоб яго ў сі ш аны валі. Дубеец Касцюк. ШАМЬКА, -i, ж. Торба, мяшок Н и к р у к у вісіць ш инька. Халдзееўка Красная. Старіц низьбіраў поўныю ш аньку хлеба. Рзкта Калініншчына. Вучы нь пы клаў кнігі ў шаньку i паш оў у вучы ліш ча. Новы Дзедзін Міласл. Я' іІылажыла свае кнігі ў ш аньку. Канава Хоцім. ШАПАВАЛ, -a, м. Маястар. які робіць валёнкІ. Ш апавалы пры ш лі к нам валёнкі валіць. Добрае Мсцісл. Ш апааалы звычайна працую ць увосень. Міцькаўшчына Мсцісл. ШАПАВАЛІЦЬ, дзеясл. Займацца вырабам валёнак. Я ўж о добра наўчы ўся шяпаваліць, звал іў сабе чорны.ч валёнкі. Добрас Мсцісл. ШАПАТАЦЬ, дзеясл. Шаптаць, ціха, гаварыиь. Што ты там ш апочы ш? Киж ы, ка б yce чулі. Палуж Краснап. ШАПКА, -i. ж. Шапка эімовая. Н адзіпай сяньні ш апку, ато холодна б уд зя. Бяседавічы Хоцім. Палож шапку ны паліцу. Тур'я Чэрык. Твыя ш апка ўж о пачынае вы цьм іваць. Касцюковічы. ШАПКАВАЦЬ, дзеясл. Шапкаваць, піімаць шапку перад кім, кланяцца. Стану я яго ш апкаваць, ніхай ён раныиы паклоніцца. Палуж Краснап. ШАПЛЮК, -а, м. Сапляк. Еткыга ш аплю ка нійдзе німа. Хвёдараўка Краснап. ШАПОЦЬНЯ, -я, н. Рззка, сечка [нарэзапая ў сячкарні салома]. Ты. кабы ла, шапоцьня пад'ела, ды к бяжы скарэй. Маластоўка Краснап. ШАПТАЦЬ, дзеясл. [Шаптаць], замаўляць [лячыць шэптамі хваробу]. Полька ўм ее шаптаць, сха д зі к ё й; ды к іна зы гаворя. інанаўка Хоцім. ШАПЫШНІК. -а, м Шапачнік, маіістар, піто робіць шапкі. За вёз заіччу ш к у р к у к ш апы ш ніку, штоб зьдзелы ў ш апку Міцькаўшчына Мсцісл. ШАРА, -ы, ж. Назва дзіцячай гульні. Толькі зьдзелы лі ям ы чкі, сталі гуляць у ш ара, ды к ад зін, як удары ў ш араўнёю гам у, што на тэй бок ш ара, у ногу, ды к той аж ськіпеў. Арцёмаўка Міласл. ШАРАХОНІЦЦА, дзеясл. Заносіцца, ганарыцца. О го. ш арахоніцца, як на дрыж дж йх Бабыпічы Мсцісл. ШАРОНКА, -i. ж. Абдзіркі з грэчкі, калі яе робяць на крупы. П уд ш аройкі деаццы ць кипеік стоя Палуж Краснап. ШАРОХЫЦЦА, дзеясл. Таўчыся, церціся. М ы льгва ста ш арохы іцца пыд ныгам і. Хвёдараўка Краснап. Нешта йш рохы іцца ў бярэзьніку. Хвёдараўка Краснап. ШАРСЫДЕНЬ, -я, зі Шэршань. H i ха чу я з ім гы варіць: ш арсьцень, a ні чылавек. Палуж Краснап