зем іц. гаворіць ні пы -наш ы м у — гырманіц ён ii што. Арцёмаўка Міласл. ЧУЖЬІГІ. прым. Чужы. Ета конь чум ы. ня мой; у мяне німа свайго кы ня. Вародзькава Крыч. П ы сяліўсь у чужым дваря i зы ўлы даў усім чужым дабром. Сохана Мсцісл. //(' галься на чуж оя дабро. Гібалн Каснюк. Чуж оя гора ні такоя, як сваё. Андраіім Раснян. Н адзень пры калёвыю сор очку. там жа буд уц ь чуж эя л ю дзі. Бары«авічы Клім. Чуж эя д з іц я — ні сваё, ні пыж алеіць. Касперка Мсцісл. ЧУКМАР, -a, м. Вялікі молаг з дзсрава, шляга. П ы дай чукм ар, нада сты нугал пры садзіць Вародзькава Крыч. ЧУКУНГЩ, -нца, м. Малое парасё. Ч укунцы чакыіоць у кары ці. Хвёдараўка Краснап. ЧУЛАН, -а м. Каморка. С х а д зі ў чулан i пры нясі сила. Галоўчыцы Калініашчына. Дзяўчаты спяць у чулані. Прыпечына Kacцюк, Зы нясі сваю адзеж у ў чулан ды навесь. Зоры Чэрык. Матка пыставіла кубел у чулан. Вінаградаў Міласл. ЧУЛТНДРА, -ы, ж. Флюндра, неаханіійя жанчына. Ж он ка я г о — нейкыя чуліндра: кохта ны рваны я, расш піліна, спадніца грязны й, проста глядзець гідка. Арцёмаўка Міласл. чУлЫСЬЦЬ, -i, ж. Чуласць. Чулы сьць анцілігенскы я, даж а цапнуцца нільзя. Бяседавічы Хоцім. ЧУМІЧКА, -i, ж. Апалонік. Г ан ул я, пры нясі мне чум ічку наліць крупені. Крычаў. У л і мне ў міску чум ічкі дзьве вары ва. Вародзькава Крыч. J ЧУНІ, -яў, мн. л. Лапці, сплеценыя з аборак. Летам добря хадзіць у чунях. Хвёдараўка Краснап. Я нка сплёў сабе чуні. Глінь Крыч. А д н ы х чунь у су хую пагоду хы паіць ны два месяцы. Бяседавічы Хоцім. ЧУПГЛА, -ы, ж. Непаваротлівы чалапск. Што ты хо д зіш, як чупіла, аарочыйся ж ы вей! Бялішчьіна М,сцісл. ЧУПРГНА [чупрына], -ы, ж. Чупрыка, валаеы. П адум ы іш, кувалерчы к якей — чунріну прім асьліў, боты ны лаш чоніў. Палуж Красная. Зы такея дзялы варта натрэсьці за чупры ну, але ніхай уж о так абы йозецца на етый раз. Зяціца Мсцісл. ЧУПУРЩЦА, дзеясл. Прыбірацца ў новую адзежу. В о ўж у чуп уріц ц а, ні пы дхадзі к ёй. Д ум ы іць, у новы й нанёві, ды к луччы ў сіх. Арцёмаўка Міласл. ЧУПУРОМ. прыс. Зухам. ён чупуром хо дзіц ь. Хвёдараўка Краснап. ЧУПУРЬІСТЫП. нрым. Зухаваты. УАўдота д ум а чунурыстый чуб. Палуж Краснап. ЧУПУРЫЦЦА, дзеясл. Прыбірацца ў новае адзенне. Д зяўчы на чупуры цца на ігрышча. Кривы Лес Шумячы. ЧУПЫРСНУЦЬ, дзеясл. Выцянь. Ч уны рснуў хлы нца ні за a n o. Хвёдараўка Красная. ЧУРАЦЦА, дзеясл. Чурацца, цурацца. Ен стаў чурацца сваіх р одны х, калі пабы ў у горы дзі. Слаўнас Мсцісл. ЧУРУ. ныкл. Чур. Ета, ч у р у, маё! Я к прыгыняюць у лес уперва ка роў, ды к зы гуварію ць: ч у р у. мой лес, чуру, мой статычак увесь, а кур зи, гусей, хуць i воўк пае ж. Турэйск. Краснап. ЧУСТВУВЫЦЦА, дзеясл. Адчувацца. Н а д уш з чуст вуіцца нейкыя пы лягчэньня, як скы залі. u n o ета ніпраўда. Слаўнае М.ціс.п. ЧУСТВЫВАЦЬ, дзеясл. Адчуваць. К лопыт мне вял ікі, што ў цябе баліць гы лы ва, я етыга ня чуствыю. Слаўнае Мсцісл. ЧУТКА, -i, ж. Чутка, вестка. П ры йшла чутка, што солі ня буд зіц ь, нада было б купіць у зы пас, ды грош ы німа. Капічы Касцюк. * ЧУТКА, прысл. Чуйна. Ен чутка сы йць: босы лі яго ні прайдзеш — праш нсцца. Арцёмаўка Міласл. ЧУТНА, прысл. Чутна. Я к пычыла гусьць. аж на тым концы чутна бы ло. Парадзіна М.сцісл. З д а л ёк у чутна бы ло гыгытаньне гусей. Пірагова Мсцісл. ЧУХВЯК, а,.«. 1. Мяшок, напоўнены саломаю, для спання. цюфяк, сяннік. Н ада свеж ый саломы набіць у чухвя к: старыя ўж у піряцёрлы сь. Цівецкая Краснап. 2. Тоўсты, непаваротліпы чалавёк. Хлопцы зь дзеўкы м і танцуюць, а ён стаіць, рот рызяпіўш ы, ч ухвя к чухвіком. Серчыцы Краснап. ЧУХМАР, -а, м. Вялікі молат з дзерава, шляга. Вазьм і чухм ар ды садзі ў клін. Хвёдараўка Краснап. ЧУХМЁНЬ, -я, м Верхняя адзежа з даматканага сукна. Сяньня ідзець бы лы йая м яцеліца, трэба надзець чухм ень. Сапрынавічы Мсцісл. Т рэба надзець чухм ень, ато ногды дож дж пойдзе. Юравічы Крыч. Н а дзень чухм ень, бо сяньні буд зець халодны я ноч. Зялёны Луг Мсцісл. Д ож дж, відна. пойдзець, а я чухм іня ні н ад зеў — б уд зя хо лодна i прам окну. Бяседавічы Хоцім. ЧУЦЦА, дзеясл. Чуцца. Н ей к і грукыт чуецца ны хаце. Адцю ль чуецца скогыт людзей ны пы ж арі. Лешчынка Мсцісл. ЧУЦЬ, дзеясл. I. Чуцца, даносіцца. Г о лые чуць неткуль. Палуж Краснап. {2. Чуць]. Мы пра свайго сына ўж о трзці год нічога ня чулі — за гін уў недзя. Ушакі Чэрык.Щ чула ты, таічка, што лю дзі каж уць? Д з е ж мне чуць — я нікуды ні хадж у i нічога ня чую. Гібалы Касцюк. 3. Адчуваць. З а дзень зымарілысь так, што ні р ук, n i ног ня чую. Слаўнае Мсцісл. ЧУЦЬ, прысл. I. Амаль. Я ўчора чуць ні ўт апіўся. купаю чы ся. Ушакі Чэрык. К а рова чуць м алого ні ўкалола. Канічы Касцюк. 2. Ледзь. Я чуць ж ы ў. а ты мяне ў лес пасы лаеш. Хоцімск. Я к вур зн уўся аб кам інь, ды к чуць устаў. Кокатава Мсцісл. Я к залез кы ля рэчкі ў твань, ды к чуць вы лез. Вародзькава Крыч. ЧУЦЬ-ЧУЦЬ, пры сл. Ледзь-ледзь. М ы я матка чуць-чуць адды хы ла посьлі хворобы. Нізькі Касцюк. В о скупай чы лавек: чуцьчуць вы мындзы рыла рубель грош ы. Куркаўшчына Мсцісл. Айдзе-т а далёка йграю ць, чуць-чуць чутна. Канічы Касцюк. Етый хлопіц можа трошычкі, чуць-чуць бальшы того. Арцёмаўка Міласл. ЧУЦЬЦЕ, -я, н. Чуццё, нюх. У етыга
Дадатковыя словы
i<i
6 👁