Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

npa зямлю чмталі ў сельсавеці. Лютня Краснап. УЛАШЧЫНЫГІ, прым. Улашчаны, улагоджаны, бильш ласкавы. Раней быў з.іый, a цяперь ужо ўлашчыный стаў. Слаўиао Мсцісл. УЛАШЧЫЦЦА, дзеясл. Стань больш ласкавым. Матка пасердзіцца дый улашчыцца. Гарбавічы Касцюк. Ты яму пыгразі, ()ык ён улашчыцца i станіць э табоіо мякчэй. Арцёмаўка Міласл. УЛАШЧЫЦЬ, дзеясл. Улагодзіць, задобрыць. Улашчы ты свайго бацьку, ата:a ім i гываріць страшна. Хвёлараўка Краснап. УЛЁЖИА, n рысл. Добра, спакойна, без турбот. Тут нам хоць у лежни атдыхаць, ды ня ўежна жыць. Сохана Мсцісл. УЛЁЗЬЦЬ. дзеясл. 1. Улезці. Зыоалі дзьверы ны зывал, ато ні пачуіш, як хто ўлезіць. Касцюшкавічы Крыч. Зачыні ны закрутку дзьверы, каб сьвіньні ня ўлезьлі. Слаўпае Мсцісл. Улез у неСікую калдобіну, што ŭ нч вылізьць. Новы Свет Краснап. 2. Засесці, убіцца. Улезла мальцу дурыта ў гылаву, i ня хочыць нічога дзелыць. Лешчынка Мецісл. УЛЁЗЬЦЬУЧЫНЫ. Стаць значным. Куды там, ікая ў яго пыважнысьць стала — у чыны ўлез. Добрае Мсцісл. УЛЁПШЫНЫП, прым. Палепшаны, удасканалсны. Січас ён пользыіцца ўлепшыным спосыбым — раньшы прасіў, a ciчас проста крадзець. Трубілыія Краснап. УЛЁТКУ. прысл. Летам. У летку, у жніво, дзень дужа вялікій. Арцёмаўка Miласл. Мы ўлетку сыйм ны пыгрыбне, там суха i ні жарка. Канахоўка Клім. УЛІГАНЬНЯ. -я, н. Асяданне. У стогу ўліганьня ні роўныя: адна стырына ніжэй за другую. Тур'я Краснап. УЛГЗАЦЬ, дзеясл. Улазіць, змяшчацца. У маю сяўню ўлізая больш пуда. Палуж Краснап. УЛІКНУЦЦА, дзеясл. Спалохацца. Aŭ, як я сёньня ўлікнулась, думала воўк, a ета сыбака. Янаўка Міласл. УЛІР'ЯН, -y. м. бат. Валяр'яна. Ля рэчкі расьцець многа ўлір'яну. Хпёдараўка Краснап. УЛІР'ЯНА, -ы, ж. бат. Валяр'япа. Улір'яны-коріню ныкыпаў. Тур'я Чэрык. УЛІЦКЫВАЦЬ, дзеясл. Пазнаць у твар чалавека. Баба злодзія ўліцкывала ны бызарі. Самацсвічы Касцюк. На судзе я ягп ўліцкываў; той самы. Палуж Краснап. УЛ1ЦЦА. дзеясл. Прыліпнуць, шчыльна прыстаць. Добра пашыта ў цябе паліто, проста ўлілось яно ны табе! Упіакі Чэрык. УЛЩЬ. дзеясл. Уліць. наліць. Усе caae латкі пабіла, i січас не ўва шта баршчи ці супу ўліць. Каробчына Мсцісл. Уліць табе трпху пастыялкі? Макуліна Расняп. Улі, галубка, варыва троху. Лютня Краснап. УЛОМЫК. -мка, м. Уломак, йядужы чалавск. Падсоб мне дынясьці да дому дзежку. Ня ўломык, дынясеш i адзін. Kpacпаручча Раснян. УЛОПНЯ, -я, н. Улонне, каленi. Визьмі дзіцяцю на ўлоньня. Галоўчыцы Калініншчына. УЛЫДАНЫІЯ, -я, н. Уладайне. Яго ўлыданьня сабою ніколі ня ныдасьць. Слаўнае Мсцісл. Во ўзяў ён ныд намі ўлыданьня, што хочыць, тое ŭ робіць. Зарубец Крыч. УЛЫДАРЬ, -я, м. Уладар. Улыдарь етых лясоў быў грах Патоцкій. Дзяніскавічы ІІавазыбк. УЛЫДАЦЬ, дзеясл. Валодаць. Пан улыдаў большы як пылавінай зямлі ў етым раёні. Цівецкая Краснап. УЛЫЦНАЦЬ, дзеясл. Дагаджаць. Няпестка ніяк ня можа ўлыцнаць сьвякрові: то тое ні так, то другоя ні ладна — у сё біда. Малюшын Краснап. УЛЯКЛГВА, прысл. Палахліва, баяз* ліва. Што ты глядзіш ны мяне ўлякліна — yci роуна, як я зьбіраюсь цібе ссьці. Упіакі Чэрык. УЛЯКНУЦЦА, дзеясл. Спужацца, спалохацца. Убачыўшы шалёную сыбаку, я дужа ўлякнуўся. Галоўчыцы Калініншчыпа. Кузьма ўлякнуўся, што аж зыхвареў. Kaнічы Касцюк. УЛЯПЕТЫВЫЦЬ, дзеясл. 1. Уцякаць. Уляпетывый ты адцюль. ато пыпадзець табе. Сапрынавічы Мсцісл. 2. Прагна есці. Во прыгылыдаўсь, пыставілі кашу, дык ён як пычаў уляпетывыць, аж зы вушамі трашчыць. Япаўка Мсцісл. УЛЯЦЁЦЬ, дзеясл. I. Уляцець. Чаго ты, ёлуп, рот разінуў, глядзі — вирона ўляціць. Сохана Мецісл. 2. Упасці. Тут глядзі ато жыва ў яму ўляціш. Канічы Касцюк. УМАЛЁНЬНЯ, -я, н. Змяншэннс. У етым гаду ў нас бульбы ўмаленьня, так што ня толька на продыж, дык i сабе ні хваціць. Сохана Мсцісл. УМАЛІЦЬ, дзеясл. Змсншыць. Баба гады сабе ўмаліла. Палуж Краснап. Мыладзіца здароўя сабе ўмаліла. Высокі Бор Краснап. Налогу троху нам умалілі. Тур'я Чэрык. УМАЛКУ, прысл. Змалку, у малыя гады. Сын мой у малку дужа хварэў Палуж Краснап. УМАЛОТ, -у, м. Умалот, колькасць зерня з снапа жыта. аўса. Умалот сёліта дужа плахей: кыпа даець усяго тры пуды. Залссавічы Крыч. УМАЛОТНЫП, прым. Умалотны, бататы па зерне. Расьці, расьці жыційка — кыласістыя, кыряністыя і ўмалотныя. Cepчыцы Краснап. Авёс у нас дужа умалотны — пяць пудоў з капы даець. Забелышаиа Хоцім. УМАРЫЦЬ, дзеясл. Умарыць. Як 'у яго жыта жалі, дык ён нас з голыду ўмарыў — такей ужу скупірдзя. Юшкі Мсцісл. Такей штукар етый Мішка, што ca сьмеху можыць умарыць. Валакеры Мсцісл. УМАЧЫЦЦА, дзеясл. Намачыцца. Ты хпчаш, каб конь аады напіўся, i капыт ні ўмачыўся. Меншая Багацькаўка Міласл. УМАЧЫЦЬ. дзеясл. Памачыць. Пакуль плацьце намыла, дык падол умачыла. Гарадок Раснян. УМЁСТА, прысл. Разам, у адно места