РАСКАТЫ, -ыў, мн. л. [Спецыяльныя] калёсы для возкі бярвенняў. Сеў на раскаты i паехаў у лес. Вародзькава Крыч. РАСКАЩЦЦА, дзеясл. Занесці ўбок на ўхабе. Сані раскацілісь на зывароці, i ўсі павысыпалісь у сьнег. Старае Сяло Мсці»сл. РАСКАЧЫВАЦЬ, дзеясл. Раскачваць. Hi варзёкай ты етый мыкарон, а раскачивай хырашо. Куркаўшчына Мсцісл. РАСКВАСІЦЬ, дзеясл. Разбіць да крыві. Хто табе так твар расквасіў? Людагошч Мсцісл. Упаў, зычапіўшыся за корч, дык увесь нос расквасіў. Каменкі Расняп. РАСКІДЗІСТЫЙ, прым. Раскідзісты, развесісты. Прыгожыя дзерава бяроза: белыя, кучуравыя, раскідзістыя. Пірагова Мсцісл. РАСКЛАСЦЬ, дзеясл. Раскласці. Янка, давай раскладзём цяпло. Новыя Капачы Мсцісл. Расклаў тут свае причиндалы, tUTo ŭ сесьці. нейдзе. Зялёны Сараи Мсцісл. * РАСКОКЫЦЬ, дзеясл. Разбіць, раскалоць. Раскокыла, рызява, блюдзька. ГІалуж Красная. РАСКОЛ, -у, м. 1. Раскол, нязгода. Міжду імі раскол. Лютня Краснап. 2. Збойца [разбойнік]. Hi вяжись зь ім: ён цібе зуродуя, раскол такі. Клясін Краснап. РАСКОЛАТЫИ, прим. Расколаты. Хоць i новым трубам зьвінцілі мы расколет у io над ушку ў калёсых, але нічога не пымагло. Добрае Мсцісл. РАСКОЛ IHА, -ы, ж. Расколіна, шчыліна ад расколу. Tatiop засеў у расколіні. Б. Хутары Краснап. РАСКОС, -а, м. Скошаны з двух бакоў рад травы. Прайдзі тут раскос i начнем кас'щь с абоіх бакоў. Бяседавічы Хоцім. РАСКОШНА, приел. Прасторпа. Раскошна било ў іхнім домі —- хоць роту силдат пымясьці. Ушакі Чэрык. РАСКОШНЫЙ, прим, Прасторны. Хата яго раскошния. Хвёдараўка Краснап. Мне твой пінжак раскошны дужа — другей такей улезіць у яго. йухнава Раснян. РАСКРБЩЬ, дзеясл. Раскрыць. ВільЧык хаты раскрыла бура. Пухнава Раснян. РАСКРЫЧАЦЦА, дзеясл. Раскрычацца. Цыц, кажу табе, чаго раскричауся? Мсціслаў. РАСКУПОРЫЦЬ, дзеясл. Адкаркаваць, адаткнуць бутэльку. Німа чым бутэльку раскупорыць. Ушакі Чэрык. РАСКУСГЦЬ, дзеясл. Раскусіць. Раскусі ты мне арэх, ато ў мяне зубоў няма, няма чым раскусіць. Пірагова Мсцісл. / РАСКУТАЦЬ, дзеясл. Расчыніць, адчыніць. Вокны раскутаны, а ў хаце душна. Палуж Краснап. H i раскутай хаты, ато холадна будзіць спаць, ужу i так выскріпылі за дзінь. Арцёмаўка Міласл. РАСПАСЬЦЁРЦІСЯ, [распасьцёрца], дзеясл. Расцягнуцца, разлегчыся. Што ты распасьцёрлыся ни дарозі, німа табе месца, дзе легчи. Хвёдараўка Краснап. РАСПАШНІК, -а, м. Сошка асыпаць бульбу. Я принёс распашнік ганяць бульбу. Людагошч Мсці,ел. РАСИЛГСНУЦЬ, дзеясл. Распляснуць, разліць. Ты ні бягі з поўнымі відрамі, ато ж можна так усю ваду распліснуць. Арцёмаўка Міласл. РАСПЛУТЫЦЬ, дзеясл. Разолытаць. Во пыгуляў кот з клубком — ні расплутыць ньтак. йарадзіна Мсцісл. РАСПЛЮШЧЫЦЬ, дзеясл. 1. Расплюшчыць, адчыніць вока. Во чадушка: толькі вочы расплюшчыў i есьць просіць. Барысавічы Клім. 2. Раздушыць [ра,сгіляскаЦІ]. Сеў ни маю торбу з хлеб ум i ўсё расплюшчыў. Старыйкі Раснян. РАСИЛЮШЧЫЦЦА, дзеясл. Раздушыцца [распляскацца]. Як кінуў ёя камок гліны ў вугол — так ён i расплюшчыўся. Пірагова Мсцісл. РАСПОУЗЛЫЙ, прим. Распоўзлы, [распаўнелы]. Во распоўзлыя, гідкыя, як куpana! йарадзіна Мсцісл. РАСПРАНУЦЦА, дзеясл. Распрануцца. Распраніся ды пыабедаем разим. Затоны Раснян. Tрэба распрануцца i леч спаць. Каменкі Раснян. РАСПРАСТАРЭКАВАЦЬ, дзёясл. Гаварыць абы-што, адцягваючы ўвагу другіх ад работы. Дос там распрастарэкаваць, пара на крусодню. Сутокі Мсцісл. РАСПРАСТАЦЬ, дзеясл. 1. Распутаць [зпяць путы з коней]. Распрастай маіх там коній, штоб спутаныя ня беглі. Палуж Краснап. [2. Распасцерці]. РАСИУСКАЦЦА, дзеясл. Распускацца. Вербалоз киля рэчкі ўжо начинав распускацца. Добрае Мсцісл. На дрэвах булдовычкі ўжо распускаюцца. Маласгоўка Краснап. РАСПУСТА, -ы, ж. 1. Распуста, блуд. Якая била распуста ў гэстым домі — сорим зайці било туды люцкаму чылавеку. Ушакі Чэрык. 2. Распушчаны чалавек. V Янкі сын нейкі распуста. Чыгрынаўка Раснян. 3. Разведзены муж, жонка. Во гэта сами, той распуста, што ж жонкаю разышоўся. Радзівонаўка Мсцісл. РАСПУСЬНІК, -a, м. Распуснік [разбэшчаны чалавек]. Распусьнік етый усё к дзеўкым прыстаець. Чарнарэчкі Раснян. РАСПУСЬНІЦА, -ы, ж. Распусніца. Oŭ, з гэстай распусьніцай дык чыстай дзеўчыні i гыварыць стыдна. Ушакі Чэрык. РАСИУСЫДЁХА, -i, ж.. Неакуратная жанчына. Зашпіліся, распусьцёха, ато ходзіць расхрыстай. Маластоўка Краснап. РАСИУСЬЦЩЦА, дзеясл. 1. Распусціцда {у паводзінах, разбэсціцца]. Распусьціўся, як пастушыя пуга. Кокатава Мсцісл. 2. Распусціцца, раскінуцца. Етый цьвет сырвалі, ні даўшы яму зацьвісьць, відзіш— яшчэ ні распусьціўся. Арцёмаўка Міласл. РАСПУСЬЦЩЬ, дзеясл. Распусціць, патраціць без уліку| Ніспажытычна жывець, дык у яго ŭ хыпаець, а другей i болі маець, ды распусьціць. Дубровіцы Клім. РАСПУТНЫЙ, прым. Разбэшчаны. Распутин дзеці, усё зьністожылі. Дубеец Касцкж. РАСПУХНУЦЬ, дзеясл. Распухнудь. Карову ў лесі укусіла вужака, ад чаго карова распухла i здохла. Сохана Мсцісл. 25. Слоўнік
Дадатковыя словы
касщь, разблытаць, расй, расйлгснуць
11 👁