рог малінькій, а другей вялікій. Бяседавічы Хоцім. ПРІМЁЧЫНЫЙ, прым. Намечаны, адзначаны. Нашы авечкі yci прімечыныя— у іх вухі разрезыныя. Палуж Краснап. ПРІНАДА, -ы, ж. Прынада. Сып у ряку прінаду длі рыбы, a заўтрі з вудый npiдзем, наловім. Мсціслаў. Прінаду длі ваукоў рысклалі атрючыныю. Палуж Краспап. ПРІНАМСІ, прысл. Прынамсі. Атдай яму доўг, як-небудзь піріжывём, прінамсі рупіць ня будзіць. Дзянісавічы Навазыбк. ПРІНЁСЬЦЬ, дзеясл. Прынесці. Баба дала мне бруквы, морквы, репы, дык я там etj i двору прінёс. Арцёмаўка Міласл. ПРІНУЖА, -ы, ж. Прынука [прыму.с]. Hi с ахвотай, а над прінужый дзелыю. Шумячы. ПРІНУЖДАЦЬ, дзеясл. Прымушаць. Біда у гысьцях: ужо ныясіся, а тут ішчэ прінуждаюць — хуць пумірай, ні атвяжысься. Слаўнае Мсцісл. ПРІНУКА, -i, ж. Прынука [прымус]. Лодырь етый робіць нічога ні хочыць, толькі пад прінукый, біс прінукі ні з места. Хвёдараўка Краснап. ПРІНУКЫЦЬ, дзеясл. Прымусіць. Лінція нада прінукыць к рабоці, іначы нічога ня будзіць. Слаўнае Мсцісл. ПРІНЯСЫДГ [прінёсьць], дзеясл. Прынесці. Нада йшчэ прінясьці дроў у печку, дык будзець ужу усё зьдзелына. Канічы Касцюк. Прінясі мне цэбыр патоўч бульбу. Слаўнае Мсцісл. ПРІНЯЦЬ, дзеясл. 1. Прыбраць з дарогі ўбок. Нада етый чурбак пріняць к сьцяне, штоб ні мішаў. Бяседавічы Хоцім. Лён пымялі, дык нада мяльля згарнуць у кучу i мялкі пріняць. Арцёмаўка Міласл. 2. Узяць да сябе ў хату. Бацька безбаронна пріняў бабыля жыць разым з намі. Слаўнае Мсцісл. ПРІПАДЫК, -дка, м. Прыпадак, прыступ эпілепсіі. У яе, знаць, пріпадык, яе то ў холыд, то ў жар кідаіць. Арцёмаўка Miласл. ПРІПАДЫМ, прысл. Выпадкам. Пріпа дым, ты ні устрічаў майго Радзівона? Маластоўка Краснап. У вас, пріпадым, не будзіць гэбліка ны час якей? Палуж Краснап. ПРІПАЙВЫНЬНЯ, -я, н. Прынітаванне [прыпайванне]. Нувучы мяне, дзядзька, як здзелыць пріпайвыньня, у мяне нічога ні палучаіцца. Гарцуеўка Краснап. ПРІПАЙВЫЦЬ, дзеясл. Прынітоўваць [прыпайваць]. Бацька нанёс у масцірьскую ключ пріпайвыць: атламілысь галоўка. Дзяпісавічы Навазыбк. ПРІПАМШ, *a, м. Успамін, згадка. Дзед наш. дужа хорыша рысказыіць свае пріпаміны — паслухыць пріемна. Мануйлы Краснап. ПРІПАР, -y, м. Прыпар, цёплая, вільготная пагода. Калі б такей npinap пыстыяў нядзелю, засевы пыправілісь бы. Гібалы Касцюк. ПРІПАСЬЦЬ, дзеясл. Здарыцца [выпасці]. Зайшоў я ў тую сталоўку ў горідзі, i пріпала так, што зы адзін стол пріселі dm цыганы..Мсціслаў. ПРГПІК, -a, м. Прыпек, прыпечак, лаўка каля печы. Сядзь на пріпік — печка гыряча, дык січас нагреісься. Бяседавічы Хоцім. ПРІПІКІ, -ыў, мн. л. Упіканне. Што ŭ та за жысьць? За ўсё — ўсякыя пріпікі, ік бы я іх хлеб ем. Дзянісавічы Навазыбк. ГІРІПІНУЦЦА, дзеясл. Прыхіліцца. Дзітвыря пріпінулысь адзін ды аднаго i заснулі седзічы. Хвёдараўка Краснап. ПРІПЛЮШЧЫЦЬ, дзеясл. Прыплюшчыць. Нада пріплюшчыць адно вока, а другім глядзець, дык луччы відна. Бяседавічы Хоцім. ПРІПЛЯСЫЦ [пріплёсьць], дзеясл. Прыгілесці. Пріпляці ету істужку к касе. Шамава Мсцісл. ПРІПРЫУЛЯЦЬ, дзеясл. Прыпраўляць. Мяса нада чыста вымыць i тады толькі пріпрыўляць гаршчкі. Бяседавічы Хоцім. ПРІПЫДАЦЬ, дзеясл. Прыпадаць, здарацца [выпадаць]. Ноды пріпыдаіць, што ŭ куріца пітухом пяець. КазельСкая Буда Краснап. ПРШЫЗНА, прысл. Пазнавата. Ішоў я двору ўжу пріпызна було, сонца зайшло, а йшчэ відна було. Арцёмаўка Міласл. ПРІПЫЯНЫЙ, прым. Прынітаваны [прыпаяны]. Крант к сымувару пріпыяный. Бяседавічы Хоцім. ПРІРАХУВАНЬНЯ, -я, н. Падлік. Зьдзелыў я прірахуваньня — ні хыпаіць на зіму корму на двое коні: нада аднаго прыдаць. Іванаўка Хоцім. ГІРІРЁЗЫЦЬ, дзеясл. Зарэзаць хворую 'ці пакалечаную жывёлу. Карова нагу злымала — нада прірезыць, штоб ні пріпала. Палуж Краснап. ПРІРІКАНБНЯ, -я, я. Праракаванне [прадказванне]. Старыі людзі ўмеюць npiрікання ны пагоду дзелыць: ny вясьне — якій урыджай будзіць. Восаў Краснап. * ПРІРОДА, -ы, ж. Прырода. Прірода яго тыкая — ён атвеку такей. Б. Хутары Краснап. ПРІСАДА, -ы, ж. Ложа стрэльбы. Нада зьдзелыць у ружжо новую прісаду, ато старыя рыскалолысь. Слаўнае Мсцісл. ПРІРОУНІНЫЙ, прым. Прыраўнаваны. Длі здачы прідналогу два пуды аўса пріроўніныя да пуда жыта ці пшаніцы. Краснаполле. ГІРІСВАЁНЬНЯ, -я, н. Прысваенне. Прісваеньня чужой ўласнысьці — ўсё роўна што крадзеж. Брылёўка Краснап. ПРІСВОІЦЬ, дзеясл. Прысвоіць. Ен любіць чужоя што-ліба сабе прісвоіць; у мяне пазычыў долыта, a цяперь i ні пумінай яму. Бяседавічы Хоцім. ПРІСІЛ, -a, м. Гвалт [насілле, прымус). Над ім быў учыніт прісіл, іначый ён бы ні аддаў сваіх грошы. Бяседавічы Хоцім. ПРІСІЛІВЫЦЬ, дзеясл. Прымушаць. Прісілівыць яго ніхто ня будзіць, ніхай як хочыць так i дзелыіць; i прасіць яго тожа нечыга, сам доўжын знаць. Арцёмаўка Mi.ласл.. ! . ПРЮЛІЦЬ, дзеясл. Прымусіць. Ніпы сваёй волі ён ажыніўсь з Хадорій — баць
Дадатковыя словы
mi-.ласл
8 👁