ПАБЧАШЦЦА, дзеясл. Началляць ла сябе. Пабчапіўся нейкымі цацкымі дый ходзя, як індык. Палуж Краснап. ПАБЫВАЦЬ, дзеясл. Пабываць. Сяньня у нашый клеці пабываў злодзій. Лешчынка Мсцісл. ПАБЬІЦЬ, дзеясл. Пабыць. Я хацеў пабыць там даўжэй, ды ні цікава, я скора пакінуў сход. Слаўнае Мсцісл. ПАБЭХЫЦЦА, дзеясл. Буйна вырасці, разрасціся. Тыбака ны гародзі пабэхылыся — лісьця, як лыпата. Буда-Кашалёўская. ПАВАДКІ, -аў, мн. л. Паводка, разводдзе. На ряце ўжо павадкі. Негін Kacцюк. Павадкі прароалі грэблю. Новыя Kaпачы Мсцісл. ПАВАЖАЦЦА, дзеясл. Сароміцца [i адносіцца з павагаіі]. Бястыднік ты: хуць бы людзей паважаўся! Гібалы Касцюк. ПАВАЛЩЦА, дзеясл. Упасці. Ты не бяжы шыбка, ато павалісься. Юркаўка Крыч. ПАВАЛОЧКА, -i, ж. Кажух, накрыты сукном, шуба. У мяне ёсьць лёгкі кажух, аддам краўцу сукном абцягнуць, добрая будзе павалочка. Барысавічы Клім. ПАВАЛОЧЧА, -а, н. Валока, мера зямлі каля 18 дзесяцін. Чаму ня жыць, павалочча зямлі маючы, ніхай пажыве так, як я — на чвэрці. Тур'я Чэрык. ПАВЁДАМІЦБ, дзеясл. Па ведам i ць. Яго трэба паведаміць, што мы сяньня едзім, ато ён думыя, што заўтрі. Хоцімск. Чаму ты не паведаміў, што прыдзеш? Пірагова Мсцісл. ПАВЁЗЬЦЬ, дзеясл. Павезці. Янку павязьлі хаваць ны магільнік. Расна. Гаспадар навёз жыта на пруд. Юшкавічы Раснян. ПАВЁКА, -а, н. Павека. Во дзеўка дык дзеўка: вочы вялікія, а павекі чорныя, густыя. Маластоўка Краснап. ПАВЁРЫЦЬ, дзеясл. Паверыць. Абманіў ён мяне, а я i паверыла. Пірагова Мсцісл. Хто етыму круцялю паверыць'? ён жа ўсім вядомый. Пухнава Раснян. ПАВЁРЬХ, -а, м. Паверх. Відзіш, дом на трі паверьхі — ста i будзіць райсовет. Краснаполле. ПАВЁРЬХ, прыназ. Зверху. Паверьх пуўшубка надзеў сьвітку, штоб цяплей было. Шумячы. ПАВЁСА, -ы, ж. Пахмуры, суровы чалавек. Павеса ты: калі йдзеш, дык i гылавы НІ падымаіш. Чаго ты ходзіш такой павесай? Хвёдараўка Краснап. Мой брат павеса. Шумячы. ПАВЁСІЦБ, дзеясл. Павесіць. Павесіў дзядзька арэлі, хадзі пойдзім гуташыцца. Пірагова Мсцісл. Ны абразы павесілі новы набожнік. Машавая Бялынкав. ПАВЁСМА, -a, ж. Скрутак з дваццаці жменяк сцёртага лёну ці канапель. Нымялі тры павесмы пысканьней. Брылёўка Краснап. ПАВЁСТКА, -i, ж. Павестка, паведамленне. Прішла мне павестка іці на суд. Слаўпае Мсцісл. ПАВЁТРА, -a, н. Паветра. Ад завулку цяніць дренныя паветра. Лешчынка Мсцісл. ПАВЁТРЫЯ, -я, н. 1. Непрыемнасць, бяда. Вот дык паветрыя, ішоў па лузе i прабіў нагу. Белы Камень Бялынкав. 2. Дрэнная пагода. Ну й паветрыя сяньня, хоць с хаты ні вылазь. Хоцімск. ПАВЁЦЬ, -i, ж. Повець, паветка. Падкаці калёсы пад павець, ато дождж намоча. Кісялёва Буда Краснап. Пад павецьцю стаіць конь. Халдзееўка Хоцім. Пастаў яго там пыд павецьцюй. Вярбоўка Раснян. Калёсы пыставілі пыд павець. Машавая Бялынкав. ПАВІВАЦБ, дзеясл. Павяваць, ціха веяць. Павіваець ціха ветрык. Хоцімск. ПАВЩЗЩЦА, дзеясл. Прыдацца [здацца]. X во рыму нешта павідзілась страшныя, дык ён ускачыў з пасьцелі i закрічаў. Арцёмаўка Міласл. ПАВ1ЛЩА, -ы, ж. бат. Павітуха. У лузі павіліца красным цьвіцець. Хвёдараўка Краснап. ПАВШНЬІСЬЦЬ, -i, ж. [Павіннаснь], абавязак. Ен ета дзелаіць 'сероўна, што павіннысьць атбываіць. Палуж Краснап. ПАВГСНУЦЬ, дзеясл. Павіснуць. Kiнуў шапкуй ны варону, а шапка ŭ павісла ны рябіні. Вітрунь Касцюк. ПАВІТАЦЦА, дзеясл. Павітацца. Ідзі, дзетка, павітайся з дзядзькам за руку. Сохана Мсцісл. ПАВОДКІ, -дык, мн. л. [Паводка], разводдзс. У сёлетнім годзе былі вялікія павод кі, yci маеты пазнасіла. Вярбоўка Раснян. ПАВОДЫР, -а, м. Павадыр. Ты, введу шка, нічога ні бачыш, трэба мець паводыра. Лютня Краснап. ПАВОЗКА, -i, ж. [Павозка], каляска, брычка. Наехыў на пень, i павозка пылымалысь. Людагошч Мсцісл. ПАВ03БНІК, -а, м. Вознік. Павозьнік наш ні к чорту — шкадуіць падыгнаць сваю клячу. Ушакі Чэрык. ПАВОЛІ, прысл. Паволі, ціха, асцярожна, не спяшаючы. Ідзець ён так сабе паволі, як карова наеўшысь. Бяседавічы Хоцім. ПАВОСІНЬ, прысл. Увосень. Доўг повоешь аддам. Палуж Краснап. ПАВОШТА, прысл. Чаго. Павошта ты прышоў да нас? Сохана Мсцісл. ПАВУК, -а, м. Павук. ТІыткаў павук у нас ны вакне красён сабе. Канічы Касцюк. Нацмыктаўсь, як павук, крьіві маёй. Хвёдараўка Краснап. ПАВУЦША, -ы, ж. Павуціна. Абраз Міколы дужа ў павуціні. Новыя Капачы Мсцісл. ПАВУЧЫНА, -ы, ж. Павуціна. Па кутах у хаці шмат павучыны. Сохана Мсцісл. Павучына над бэлькай так i зыстылась, як жа ета ты абмітала? Азерцы Клім. ПАВУЧЫНЬНЯ, -я, н. зборн. Павуцінне. Пада абдмухыць павучыньня із столі, ато дужа многа яе зывялося. Пірагова Мсцісл. ПАВЫВАЛЩЦА, дзеясл. [Павывальвацца]. Хлопіц аччыніў пушачку, i ўся дробізь павывалілась аттуль, цяпер во зьбірай. Пірагова Мсцісл. ПАВЬІВУЧЫЦЬ, дзеясл. Павывучваць, навучыць. Павывучылі іх ны сваю гылаву, січас ім i слова ні скажы. Горкі Красная
Дадатковыя словы
туря
11 👁