СВЫРБЫТЫ, незак, 1. Часацца. Нішо рука покрасніла i свырбыть. 2. Перан. Хацець нешта зрабіць, сказаць. Тобі так i свырбыть шо-ныбудъ нычогэ зробыты. СВЭДЭР, м. Світэр. Одінь свэдра, бо на гулыцы стало холодно. СВЯТКОВАТЫ, незак. Нічога не рабіць у працоўны дзень. А воны каждый дэнъ святкуютъ, от жызнъ-малына. СВЯТОК, м. Самае важнае рэлігійнае свята ў пэўнай вёсцы. На Сплытэнне в нас святок. СЕМЕЧКИ, мн. Сланечнік. Семечки посадым повыз пліт, мо куры мэнш будутъ лазыты. СЕРАВНО, прысл. У сё роўна. Шо ты ны кажы, а я серавно ны повіру в тэ, шо плытуть на сылі. СЕЧКА, ж. Мука грубага памолу. Сечку трэба роспарыты кіпятком i тылъки потом даваты свынням. ОКАТЫ, незак., дзіц. Мачыцца. Вучыса в горшок сікаты, вжэ пора. СІК1, мн. дзіц. Мача. Твоі сікі шчэ в горшку стоять, трэба вынысты i вылыты. СІЛЁДКА, ж. Любая засоленая рыба. Купы до булъбы якэй сілёдки. СШІ, мн. Памяшканне паміж жылой часткай дома І ганкам у вясковых хатах. В сінях у бабы завсюды прохладно. СШІЙ, у знач. наз. м. Польскі грыб. Сініх тьма тьмушчая наросло. CITPO, н. Салодкі безалкагольны напой. В лавцы нымаладу скільки всякого cimpa. СІЧКА, аг. Чалавек, які ўмее ўсім даць адказ. Да вона з маленства була січкою, усім дастъ отпор. СПИКА, ж. Прылада працы, акучнік. Бульбу коло хаты можна i сішкою обогнаты. ОЯНКА ж. Насенная бульба. Сіянки хватытъ всі нашьіі сотки засадыты, i шэ зостанэцца. СКЛАД, м. Паласа зямлі, згараная ў першую чаргу, звычайна знаходзіцца пасярэдзіне загона. На складу посадым гарбузы. СКОЛОТЫСА, зак. Упасці. Дывыса, ны сколыса со стола. СКОПЭЦ, м. Запоўненае агароднінай для захоўвання на зіму паглыбленне ў зямлі (тое, што i КОПЭЦ). Всей город стырчыть в скопцах: то бульба, то буракі, то морква. СКОЧЫТЫ, зак. Хутка збегаць, схадзіць. Скоч у лавку, хліба купы. СКУДОВА, прысл. Адкуль. Скудова гэты качук появывса? СКУЛІКА i СКУЛЯ, прысл. Адкуль. Скуля я знаю, дэ воно поділосо. СЛЫЗЬКО, прысл. Слізка. На дорозы слызько - ны можна іхаты. СЛЬШЧЫК, м. Невялікая пераносная лаўка; услон. Подстав слынчыка, я на піч залізу