ЛОХАНЯ, ж. Гультайка. Тая лоханя сыдытъ в хаты, ны хочэ шонэбудь помосты. ЛОХАЧЫ, мн. Буякі. У нас лохачы ны быруть, да й ix i мало ростэ. ЛОХМАНЫ, мн. Старое зношанае або падранае адзенне. Шо ш ты на люды лохманы одів? ЛУПЫНКИ, мн. Лупіны з бульбы. Лупынки выкынъ в котёл, то зварацца, да оддамо свынням. ЛУПЫТЫСА, незак. Біцца. Дітвора зновэка лупыцца e дворі. ЛУШПАЙКИ, мн. Лупіны з пладоў, семя. Вся хата в лушпайках од насіння. ЛУЧШЭЙ i ЛУЧЧЭЙ, прысл. Лешп. Бабы после ліків нэбысьто лучшэй стало. ЛЫЖ АТЫ, незак. Хварэць. Наша баба скільки вжэ лыжытъ,, мо більш за год. ЛЫСТЫНА, ж. Адзін ліст чаго-небудзь. В банку трэба ложыты лыстыну хріна, смуродіны, жмак кропця, горішкі пэрца. ЛЫТІТЫ, незак. Хутка прыязджаць, ісці; бегчы. Родня як бач прылытіла, хоть i дэ в чорта жывэ. ЛЫШАНЫ, прым. Кастрыраваны. Кабанчыкы в нас всі лышаныі. ЛЫШАТЫ, незак. Кастрыраваць кабана. Кабана завтрія ввэчэры будуть лышаты. ЛЭДЬВЭ, прысл. Ледзь. Молодёж лэдъвэ рукамы ворушыть. ЛЭЖМА, прысл. Лежачы. Цилы дэнь він в хаті лэжма лыжытъ. ЛЭТАТЫ, незак. Лятаць. Бусъки над хатою вучацца лэтаты. ЛЮЛЯ, ж. Ложак. Годэ дывыцца кіно, іды в люлю. ЛЮСТРО, н. Люстэрка. Закрый люстро, бо грыміты стало. ЛЮХТА, ж. Юшка, засланка ў грубцы, у печцы. Ны забудь люхту закрыты, а то всэ тыпло выйдэ. л як, м. Хвароба спалоху. У малого, мусыть, ляк, бо вночі крычытъ. ЛЯКАТЫ (-СА), незак. Палохаць (-цца), баяцца. Ны трэба так вжэ грому лякатыса, хмара хутко пройдэ. М МАЕ БУТЫ. 1. Спалуч. дзеясл. у знач. выказніка. Можа быць. Мае буты высна холодна. 2. У знач. пабочн. Можа быць, магчыма. Мае буты, воны прыідуть. МАЕКА, дзеясл. незак. Можа; ёсць. Маека буты быда, бо сон ныгодяшчы прыснывса. МАЗАТЫСА, незак. Ныць, плакаць без прычыны (звычайна да дзяцей). Кладітэ мапого спаты, бо так вжэ мажэцца. МАКГГРА, ж. Галава. Трохы макітрою своею думай
Дадатковыя словы
лўччэй, лўчшэй, скількй
4 👁