й ЙІДА, ж. Ежа. Йіду ны забудьтэ покласты на віз. ШЖА, ж. Ежа. Од всякэі йіжы столы на высыллі ламалыса! ШЧЫТЫ, незак. Псаваць; мараць, забруджваць. Наша малая шчэкороть кашу пойічыла, пойічыла i йісты ны схотіла. йты, незак. Ісці. Нішо ны йдуть нашыі часы, а воны ж новыі. К КАВКАТЫ, незак. Бляваць, давіцца ядой. Да кшъки ж можна кавкаты i кавкаты? КАЖНЫЙ i КАЖОН, займ. Кожны. Кажный на бглым світы хочэ добрэ жыты. КАКА, ж. дзіц. Нешта бруднае, брыдкае. Ны быры дручка в руки, там кака. КАКАРУЗЯ, ж. Кукуруза. Какарузі цилый віз назбыралы на полю. КАЛАЧОВАТЫ, прым. Чалавек з крывымі, як кола, нагамі. Малое калачоватэ, алэ ж подростэ, то, можэ, ногы выпрамляцца. КАЛАЧОМ, прысл. Крыва. Шо б ногы ны булы калачом, трэба дытя в пылёнках звязваты. КАЛЕКА, аг. 1. Няздатны ні на што чалавек. Вучы-вучы гэтого каліку - всё ровно ны доходыть, як трэба гораты. 2. Інвалід. То ж хлопэц калікою прыйшов з войска. КАЛІТКА, ж. Малыя вароты, веснічкі. Зашчыпы калітку, а то гусына двір зайдуть. КАЛЮГА, ж. Лужына. Зное после дошчу по всій гулыцы калюгы стоять, шо ны пройты. КАНАТЫ, незак. 1. Даходзіць, патрабаваць што-небудзь. Сктъки можна канаты од мынэ гэтыі грошы? 2. Вельмі хацець, жадаць, любіць. Дытя за цукэркамы канае. КАНЬКАЛО, аг. Папрашайка. Цыганъчуки-канъкалы проходу ны даютъ: грошэй просятъ. КАНЬКАТЫ, незак. Прасіць. Діты зное морожанэ канькають. КАПОРЭ, часц. Няхай, хай. Пропала, вымокла в нызынцы булъба. А копорэ и быры! КАПУСТА, ж. Боршч, звараны з кіслай ці свежай капусты. Трэба зварыты капусты. КАПУСТЫНА, ж. Адна капуста. Сынку, вырыж на загону яку нывылыку капустыну. КАПЫЛЫНКУ, прысл. Трошкі. Капылынку постою i пойду роботу поробляты