д о х б д ы т ы, незак. Патрабаваць, дапякаць. Доходыш, доходыш, а воны всё ровно довг ны аддають. ДОХОЛЕРЫ, прысл. 1. Вельмі, Дохолеры хороша нывістка в сусідкы. 2. Многа, багата. Жуків дохолеры завылосо на бульбы. ДбЧА, ж. ласк. Дачка. Мні добро доча помогав, всэ робытъ. ДРАЖНЫТЫ, незак. 1. Абзываць. Хлопцы-сусіды малого дражнять. 2. Клікаць па мянушцы. А як в сьілі твою бабу дражнятъ? ДРАПКА, ж. Маленькая цяпка з некалькімі зубамі. Цыбулю можна i драпкою пополоты. ДРОТОВАТЫ, незак. Уцягваць у лыч свінні кавалак дроту. Свынню трэба дротоваты, бо вэлъмо рые зэмлю. ДРУЧОК, м. Кій. Ох, возьмуно я дручка да надаю тобі. ДРЫВІТНІК, м. Спецыяльнае месца для дроў. Пошукай тычку в дрывітніку, мо туда хто кынув. ДУБ АР, м. неадабр. Холад. Дубар страшны на дворі, аж страшно выходыты. ДУБОВЫЙ, прым. Вельмі п'яны. Мужыки после получкы всі дубовыі ходять. ДУБЭЦ, м. Тонкі прут для кары, батог. Вырыжы дубца, а то ныма чым погоняты коня. ДУЛЬКА, ж. Фіга. Малому чытыры місяцы, а вжэ дулъки крутыть. ДУНДА, ж. дзіц. Соска. Такт вылыкий, а дунду за собою носыш. ДУЛА, ж. Попа. От зарэзка дам тобі в дупу. ДУПЭЛЬ, м. Попа. Дупэлъ які в малого вырос. ДУРБАЛО, н. ласк. Звычайна з адценнем пяшчоты, ласкальнасці на адрас чалавека, які нешта не так зрабіў ці нешта не зразумеў. Ны бійса, дурбало, яны буду сварытыса. ДУРНЬЕЦЫ, мн. Буякі. У нас гэтыі дурныцы i ны бырутъ, бо очамрхты од ix можна. ДЬІВОШЧО, часц. Дзіва што; так, безумоўна, няўжо ж не. Така прычына, дывошчо всі діты поз 'іжджаюцца. ДЫВУЛІСКА i ДЫВУЛЯ, ж. Вялікая дзяўчына, звычайна якая не хоча i не ўмее працаваць. Вжэ такая дывуліска, а ныц ны вміе робыты. ДЫВЫТЫСА, незак. Глядзець. Скільки можна дывытыса гэтого тілгвізора? ДЫЛО, н. Вымя. В гэтыі тылушкы дыло вылыкэе, мо i молока будэ богато даваты. ДЫРКАЧ, м. Сцёрты венік. Двора трэба дыркачом вымысты. ДЫРКАВЫ, прым. Дзіравы. Мышкы з-под бульбы вжэ всі дыркавыі. ДЫРНО, н. Дзёран. Полэ за год затягнуло одным дырном, хоть ты зубамы дыры
Дадатковыя словы
дывўля, дывўліска, пяны, скількй
8 👁