ВУЦЯНЁ, «.— утенок. Скора вуцяняты выведуцца (Гарывецк, Сен. р.). ВУЦЬ, вкл— зов уток. Вуць, вуць, вуць, вутачкі маИ (Веляшковічы, Лёз. р.). ВУЦЯК, а, м. - селезень. Вуцяка зьеў сабака, засталася адна вутка (Гравы, Сен. р.). ВУЧОНЫ — ученый. Ну, вы — вучоны! (Пушкары, Сен. р.). ВУЧ Ы Л 1Ш ЧА, «. — училище, школа. Нада аддаць у вучылішча (Макарава, Вщ. р.). В У Ч Ы Д Е Л К А, ас,— учительница. Дарагая наша вучыцелка, пазыч мне рублёўку! (Жукоўшчына, Куз. р.). ВУЧЫЦЕЛЬ, я, м. — учитель. Вучыцель гаварыў з сялянамі (Дзямідавічы; Чаш р.). ВУЧЫЦЦА, дзе.~учиться. Кожны павінін вучыцца дзеля палепшаньня сваей жысьці (Алексінічы, Сен. р.). ВУШАК, а, ли—косяк. У вокны уставілі вушакі (Сухарукава, Аз. р.). В Ы Б А Ч А Ц Ь, дзс.— извинять, Як было, так было — нечага выбачаць (Пустыр, Cip. р.). Выбачайце, калі што ні так (Прудок, Віц. р.). В Ы Б ІЦ Ц А, дзс. — выбиться, разбиться. Пярун трэснуў i балонка выбілася (Запрудзьдзе, Сен.р.). В Ы Б ІР А Ц Б, ў. — выбирать, отбирать. Мы вы б ер эм шчук (Альшанікі, Беш. р.). ВЫ БОРНЫ—отборный. Выборную бульбу продалі (Лужасна, Куз. р.). ВЫВАРАЦІНА, В Ы В А Р А Ц Ь, ж.— вывернутое с корнем дерево. Падвыварацінусхаваўся(Казьяны, Cip. р.). Пад выварацьцю знашоў (Лужасна, Куз. р.). ВЫВЕСКА, ж. — уравновешивание чашек весов. Ты зроб вывеску, а потым важ! (Альшанікі, Беш. р.). ВЫГАБЛЯВАЦЬ, дзс.— выстрогать фуганком. Трэба выгабляваць дошку на вулей (Русінава, Сен. р.). ВЫГАДА, ж. — 1) довольство, роскошь. Што яму, ён у бальшэй выгадзі жыве (Азярэцк, Сен. р.); 2) выгода. Ад гэтагаяму вялікая выгада. (Пятніцкая, Беш. р.). ВЫГАДАВАЦЬ, дзс. — вскормить, воспитать. Выгадавау жарабка, ды ўкралі (Лужасна, Куз. р.). ВЫГАЛАСАВАЦЬ, дзс.-забаллотировать. Ён ужо не старшыня: на учарашнім сходзе выгаласавалі (Сялец, Чаш. р.). ВЫГАЛЯЦЬ, дзс.— выпучивать (глаза). Не выгаляй глазы на чужое (Луб'ева, Аз. р.). ВЫГ АН, у, м.— выгон, участок около деревни, куда выгоняют скот. Бяжы на выган и прывядзі каня (Мядоўка, Беш. р.). В Ы Г А Н Я Ц Ь, дзс.—выгонять, выпускать на пастбище. Ты будзеш выганяць коні ў выган (Стрэлкі, Беш. р.). ВЫГАРДЗЬ, ж.— огороженный участок. Цяляты ў выгарадзі (Мядоўка, Беш. р.). ВЫГАРАЦЬ, дзс,- -1) сгарать, выгорать. Выгарэла ўсё мястэчка (Дабрамысьль, Лёз. р,); 2) удаваться (о деле). Выгарэла наша справа (Шаркі, Куз. р.). ВЫГАРКА, ж.— 1) выгоревшее место наполненное водой. У лясу ёеьц бальшая выгарка (Сянно, Сен. р.). Мачы лён у выгары (Максімава, Куз. р.). Каровы напілісь у вігарцы (Лазаватка, Сур. р.); 2) выкапанный прудок близ
Дадатковыя словы
лубева
7 👁