Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
БРЫКАЦЬ, дзс,—лягать. Няўжо ты ня відзеў, як яна яго брыкала? (Селядцова, Беш. p.). БРЫЛЕЎНІК, a, м.—репейник. Arctium tomentosum Schranc, A. Lappa L, A. minus Bernh або Lappa tomentosa Lam, L. major GSrtn, L. glabra Lam. На брылеўніку растуць шышкі (Ганкавічы, Беш. p.). БРЫЛЬ, я м.— шляпа. Брыль не адзежа— сырапеня ня ежа (Палуянава, Гар. р). БРЫНДА, БРЫНДЖА,л«г.— волан или оборка. Ах, як люба пашыта—з брындамі! (Навасёлкі, Сен. р.). Надаела мне гэта спадніца, я ўзяла ды адпарола брынджы (Таранова, Чаш. р.). БРЫНДА, at. — бездельник. Галаву атлуміў мне гэты брында (Лужасна, Куз. р). БРЫНДЗІКІ, аў, м.—лохмотья старой одежды. У яго баўтаюцца брындзікі (Сянно, Сен. р.). БУБАШ КІ, ж..— шарики из теста. Мамка пякла бубашкі (Янкі, Беш. р.). БУБЕН, а, м. — барабан, Ён ударыў ў бубен (Аляхнова,Сен.р.) БУБНЩЬ, дзс.—1) барабанить. Началі бубніць у барабан (Бабінічы, Віц. p.); 2) брюзжать, ворчать. Ай, кінь ты бубніць: надаела ўжо! (Навікі, Віц. p.). БУБУРЫ, аў, м. — паренные клубнеплоды, картофель и т. п. для свиней. Сунь кацёл з бубурамі (Пушкары, Сен. р.). БУБУШ КА, ж.—водяная желтая лилия, кубышка желтая. Nuphar luteum Sm (Nimphaca lutea L.). На рацэ ужо зацьвілі бубушкі (Вішкавічы, Чаш. p). БУБЫ Ш КА, лиг.— почка. Бубышкі топіля раськідываюцца (Навікі, Беш. p.). БУВАЛЬНІЦА, ж.—полотно с примесью или целиком из покупных хлопчатобумажных ниток. Mai бувальніцы удалыя (Веляшковічы, Лёз. р.). БУГАЙ, я. м.—бык самец. 3 каровамі ходзіць бугай (Доўжыца, Чаш. р.). БУГОР, а, м.~ 1) бугор. На іхным полі усё бугры, ды бугры (Чарніца, Лёз. р.); 2) шишка, опухоль. Вьіскачьгу бугор на лбу (Навікі, Віц. p). БУГОРЧАТЫ—покрытый буграми. Мая ніва бугорчатая (Гарывецк, Сен р). БУДА, ж.—1) шалаш. У садзе зроблена буда (Пачаевічы, Чаш. р.); 2) крытый возок. Ён едзе ў будзе (Бабінічы, Віц. p.). БУДАВАНЬНЕ, н.— возведение постройки. Заняўся сваім будаваньнем, дык i памерці некалі (Амільлянова, Лёз. p.). БУДАВАЦЦА, дзс.— строиться. Я ужо пачаў на хутары будавацца (Ганкавічы, Беш. р.). БУДАВАЦЬ, дзс. — строить, возводить постройку. Мы будуём хату сабе (Ісачкава, Аз. р.). БУДВОРЫЦА, ж. — выгон за деревней. Гані быдла на будворыцу (Слабада, Cip. р.). БУДОВА, ас., БУДОЎЛЯ, зб — 1) постройка. Вялікая будова твой ток (Гравы, Сен. р.); 2) тоже, что «будаваньне». За будоваю сьвету ня бачу: тое купі, тое пазыч, тое прьівязі (Лятоўшчына, Куз. р.). ён раней будоўлею займаўся (Семянцова, Беш. р.). БУДЫНАК, у, л»,—здание. ЦІ увесь вы будынак перавязьлі на хутар? (Купіна Віц. p). БУДЬІНІНА, ы, ж. — большое здание. Ці ён будыніну якую выстраіў? (Навікі, Віц. p
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вьіскачьгў
3 👁
 ◀  / 394  ▶